Dat Griekenland een Derde Wereldoorlog heeft voorkomen is weliswaar een te boude bewering, maar zijn positieve rol is onmiskenbaar.
Inmiddels is het model van de shockdoctrine bekend. De neoliberale elite probeert continu haar invloed schoksgewijs wereldwijd uit te breiden. Oekraïne leek haar naar aanleiding van de onvrede over het corrupte bewind van Viktor Janoekovitsj een mooie nieuwe trofee. Janoekovitsj werd afgezet bij een coup. Liberale helden Hans van Baalen en Guy Verhofstadt zongen in Kiev de lof over de ‘liberale revolutie’ en trachtten het Oekraïense volk te verzoenen met het fascistoïde regime. Maar inwoners van de Krim en oostelijk Oekraïne vreesden tweederangs burgers te worden en kwamen in opstand. Russisch president Poetin stak hen een helpende hand toe. Die ontwikkeling paste niet in het plan van de neoliberalen, waarop ze probeerden Rusland met sancties te treffen, opdat het land zijn steun aan de bewoners in Oost-Oekraïne zou stopzetten. De situatie escaleerde steeds verder en leidde in het oosten van Oekraïne tot een burgeroorlog.
De nieuwe Griekse Syriza-regering blijkt in het conflict echter een onvoorziene vredestichtende rol te spelen. Voor sancties tegen Rusland door de EU is unanieme instemming van de lidstaten vereist. De Griekse regering zal geen voortzetting van sancties steunen als schuldherstructurering voor de Grieken uitblijft. De overige EU-leiders realiseren zich dat. In Minsk is er daarom afgelopen donderdag door regeringsleiders van Oekraïne, Rusland, Duitsland en Frankrijk een akkoord over een wapenstilstand in het oosten van Oekraïne gesloten. Had Syriza zich niet standvastig getoond in het gevecht over schuldvereffening, dan was Griekenland wellicht meegegaan met nieuwe sancties tegen Rusland en had de EU de druk op Rusland verder en verder opgevoerd met alle uiterst gevaarlijke consequenties van dien.
