Wij Zijn Hier kondigen vreedzaam verzet aan bij ontruiming

Op vrijdag 17 november is de ontruiming aangekondigd van onze woonplek in het gekraakte pand aan Nienoord 2 in Diemen. Wij zijn een groep van 60 ongedocumenteerden van Wij Zijn Hier, dat al vijf jaar strijdt voor “een normaal leven”, gelijkwaardig aan dat van alle andere mensen die hier leven. Ondanks dat het pand de komende twee jaar niet gebruikt zal worden en de gemeente Diemen en de eigenaar van het pand zich tot nu toe welwillend hebben opgesteld, is er toch geen overeenkomst gekomen. De koude maanden komen er aan en wij worden op straat gezet.

De politie heeft aangekondigd dat het pand om 9 uur in de ochtend verlaten moet zijn. Wij zijn kapot van het rondzwerven en hebben besloten niet vrijwillig te vertrekken. Wij hebben al onze sympathisanten opgeroepen ons te komen ondersteunen in ons vreedzaam verzet.

Ongeveer honderd van ons hebben inmiddels alsnog een verblijfsvergunning gekregen in de ingewikkelde en bureaucratische asielprocedure, met de hulp van het netwerk rondom Wij Zijn Hier. Wij snappen niet waarom sommigen wel en sommigen niet. Wij willen ook graag een toekomst opbouwen in Nederland. Wij zijn gevlucht en kunnen niet terug. Vanwege de omstandigheden in ons land (soms mede veroorzaakt door de Europese (post)koloniale inmenging) of omdat de papierhandel voor terugkeer niet te regelen is. Maar allereerst vragen we om onderdak; een stabiele plek om te leven.
Toen we het ontruimingsbevel ontvingen, zijn we hiertegen een rechtszaak gestart. Uiteindelijk besloten we echter deze keer niet naar de rechter te willen en hebben we de zaak ingetrokken. Dit was een lastige maar cruciale beslissing. We zijn gefrustreerd en moe van de korte termijn oplossingen: ontruiming, zoeken naar een nieuw pand, verhuizen en dat keer op keer opnieuw. Al 29 keer hebben wij een nieuw pand moeten kraken. Dit proces gaat ons niet in de koude kleren zitten en heeft al 4 mensen het leven gekost vanwege stress en depressie.

Emoties lopen hoog op, maar we hebben geen keus; de bed-bad-broodvoorziening voldoet niet en zit bovendien vol met een wachtlijst van 200 mensen. Lege panden zijn steeds moeilijker te vinden. Ons rest geen andere optie dan leven op straat of een massa-arrestatie. We kwamen om te zoeken naar veiligheid, maar worden hier langzaam gek.

Wij roepen op tot verandering; echte verandering. Wij hebben al genoeg problemen en onzekerheid als ongedocumenteerden. Wij vragen de autoriteiten om ons te ondersteunen waar het gaat om onderdak. Wij zijn op zoek naar stabiliteit. We roepen op tot humanitair handelen en begrip, zodat we in elk geval kunnen wonen zonder constante angst en stress.

Bron.