‘Het meisje met het rode haar’ werd ze genoemd: Hannie Schaft. De communistische verzetsstrijdster was lang ongrijpbaar gebleven, maar betaalde uiteindelijk de hoogste prijs voor haar moedige acties.
Jannetje Johanna Schaft werd op 16 september 1920 geboren in Haarlem. Haar vader, Pieter Schaft, was een leraar op de Rijkskweekschool, die sympathiseerde met de SDAP. Haar moeder, Aafje Vrijer, was doopsgezind. In 1938 ging Schaft rechten studeren aan de Universiteit van Amsterdam. Ze raakte bevriend met twee Joodse medestudentes, die tijdens de oorlog bij de familie Schaft onderdoken.
Pas in de loop van de oorlog raakte Schaft zelf actief betrokken bij het verzet. In 1943 weigerde ze de loyaliteitsverklaring te ondertekenen aan de nazi-bezetters, en moest stoppen met haar studie. De zomer van 1943 was het keerpunt in de oorlog, toen Hitler werd verslagen bij Stalingrad en Koersk. Stalin zocht toenadering tot de andere geallieerden en hief de Comintern op, ‘opdat niets ons in de strijd tegen het nazi-fascisme hindere’. Ook de Nederlandse CPN haalde de vooroorlogse volksfrontpolitiek weer uit de kast, en trad toe tot de ‘Raad Van Verzet’. (lees verder bij de bron van dit artikel)
