Hoe de auto onze hyperindividualistische consumptiecultuur wereldwijd wielen aan de grond heeft doen krijgen, en hoe een kentering over veel meer dan mobiliteit gaat.
Stel dat iemand van het begin van vorige eeuw via een teletijdmachine naar onze tijd kon worden ‘geflitst’, wat zou die persoon dan naar alle waarschijnlijkheid het meest opvallen?
Je kan natuurlijk aan vele dingen denken. Toch denk ik dat er één ding is dat boven alle andere uitsteekt, maar waar de meesten van ons niet eens aan zullen denken, gewoon omdat we er zozeer mee vergroeid zijn geraakt: het feit namelijk dat bijna al onze publieke ruimte is ingepalmd door een quasi oneindige stroom aan vehikeltjes die zich met schijnbaar het grootste gemak tegen ontzaglijke snelheden voortbewegen. Het kan bijna niet anders of de constante blootstelling aan zoveel lawaai en hinder in de bewegingsvrijheid moet op onze tijdreiziger een indruk nalaten van ware ontsteltenis, en mogelijk zelfs regelrechte doodsangst.
(Lees verder bij de bron van dit artikel)
Via:: dewereldmorgen.be