Er is geen enkele goede reden aan te voeren om hartchirurgievoorzieningen voor kinderen te centraliseren en weg te bezuinigen dan de ideologisch bepaalde reden dat centraliseren en bezuinigen GOED zijn. Het verhaal van de heilzame marktwerking hoort er niet eens bij. Er is niets heilzaams te bedenken bij een door de regering afgedwongen sluiting van een hartchirurgiekliniek in Groningen terwille van een kliniek in de Randstad. Het komt neer op “provincialen” tergen. Het is op de valreep door rechterlijke uitspraak tot nu toe voorkomen.
Dit schetst de staat waarin het Neoliberalisme nu verkeert. Het is met zijn lofzang op de Markt die door de zo gehate regering beschermd zoniet quasi geschapen dient te worden stil geworden. Alleen de praktijk blijft, een met de noorderzon vertrokken minister als Kuipers droeg zonder geloof het evangelie nog voor. Met de feitelijke instorting van het vigerende financieel kapitalisme anno 2008 is het bepleiten van de Markt verdwenen. Het terzijde geveegde taboewoord kapitalisme stond niet meer op de index. Maar is er een linkerzijde die concrete kritiek en een beeld van een alternatief biedt? Ik blader door het archief en merk dat je (ik) op dit punt slechts in herhalingen kunt (kan) vervallen. Komaan, ik citeer mijzelf die dan weer Paul Mason citeert:
Maatschappijkritiek is nog verder in onbruik geraakt, zelfs als “het klimaat” ter sprake is als thema waar “dringend iets aan gedaan moet worden” staat de automobiele wanbeschaving niet ter discussie. Alles gaat “so weiter” maar het gaat niet so weiter. Paul Mason noemt de vijf crisispunten die nu de voedingsbodem van fascisme zijn:
1. Het neoliberalisme is kapot. Ideologisch en praktisch is het in 2008 op de klippen gelopen. Toch is alles so weiter aan het gaan.
2. De macht van het techno-kapitaal. U kent de namen van de reuzen.
3. Het verval van de democratie. De parlementaire democratie, zou men nader moeten kwalificeren, maar er is geen andere. Dat is deel van de ramp.
4. De klimaatcatastrofe. Die “komt er niet aan”, die is gaande. Maar – we kunnen dit terugbrengen naar punt 3 – politiek is er geen antwoord op dan blablabla zoals een bekend profetes zegt.
5. De pandemie. Het is niet de eerste, het zal niet de laatste zijn, zij hangt ongetwijfeld samen met het vastlopende technologisch kapitalisme en er is ook al geen zinnig antwoord op, zie 3 & 4.
Het is er in die ruim twee jaar niet beter op geworden zoals u weet. Er wordt serieus gepraat over een ultrarechts kabinet, de PVV is de grootste fractie in de Tweede Kamer inmiddels. Extinction Rebellion en de “bekende profetes” staan inmiddels achter de “Palestijnse vrijheidsstrijd” zonder te expliciteren wie daar achter zitten. Dat doet het ergste vrezen, ik lees over de tegenstand van “conservatieve klimaatactivisten” (welnu, klimaatactivisme is naar zijn aard behoudend, conservatief!) en erger nog “witte middle class” activisten (uit de koker van een erg witte middle class actievoerder). Die overval op die kibboets, moorden, verkrachtingen en ontvoeringen op dat festival waren frisse, vrolijke antikoloniale acties, moeten wij begrijpen, vrijheidsstrijd!
Niet alleen de Macht, ook wat tot voor kort hoopgevende oppositie leek te worden is zijn ideologische lading kwijt. Ik gebruik het woord niet in de gangbaar marxistische betekenis van “vals bewustzijn” maar bedoel er het geheel van richtinggevende ideeën mee dat links en rechts gangbaar is of beter was. Nu resteert slechts het Monster van de tijd van ommekeer, de interessante tijd die wij doormaken.
Dit is de aanloop naar een beschouwing over een schets van een mogelijke ideologische herleving van links. Hier en hier eerdere aanzetten.
