Al meer dan tien jaar schrijf ik hier tegen het extreem-rechtse racisme en fascisme, dat rond 2010 opnieuw opgang begon te maken na het lachwekkende LPF-fiasco van tien jaar daarvoor.
Eén ding heeft deze site wel bereikt dankzij de toenmalige oprichter, namelijk dat je PVV’ers tegenwoordig gewoon nazi’s of fascisten kunt noemen zonder dat er gelijk iemand “Godwin!” begint te huilen en dat je daarom dus de discussie verloren hebt. Het is tegenwoordig onder een aanzienlijk deel der bevolking een geaccepteerd idee dat PVV’ers een vorm van fascisten zijn.
Het meest zorgwekkende is echter dat nu blijkt dat minstens een kwart van de bevolking er geen enkel probleem mee blijkt te hebben voor een erkend fascistische racist te stemmen. Hetzelfde verschijnsel doet zich voor in de VS, waar over Donald Trump nog veel weerzinwekkendere feiten naar boven komen dan de op zichzelf blijkbaar vrij braaf levende Geert Wilders (afgezien van de continue racistische vorm van projectile vomiting die er uit zijn van haat vertrokken bek komt). Hun aanhangers vinden het echter allemaal prachtig en wìllen juist een dergelijke crimineel die alle wetten aan zijn laars lapt of zal lappen.
En daar word ik tegenwoordig vaak onrustig en te vroeg wakker van. Het is een karakteristiek van de meeste extreem-rechtse en autoritaire regeringen, dat ze gevormd worden door dieven en moordenaars. Het recht van de sterkste zou weer kunnen zegevieren. Nu was ik al nooit erg sterk, maar als dit daadwerkelijk gaat plaatsvinden begin ik nu ook nog te oud te worden. Van de andere kant, kracht is tegenwoordig niet noodzakelijkerwijs meer puur fysiek. Maar dan toch moet je denken aan Oekraïne, en wat als Trump wint en alle steun aan Oekraïne EN de NATO terugtrekt? Wie stopt Rusland dan? De defensie van de EU is nog niet op orde, immers.
Dat er extreem-rechtse, racistische en fascistische bewegingen bestaan, ok. Die waren er altijd al, alleen in de eerste decennia na de Tweede Wereldoorlog hielden die wijselijk hun bek. In de jaren tachtig begon het echter alweer voorzichtig op te krabbelen, toen nog neo-nazisme geheten en in tamelijk infantiele vorm.
De toch o zo beschaafde ‘liberaal’ Frits Bolkestein was begin jaren negentig graag bereid een handje te helpen, in de vorm van het gieten van anti-islamistische haatpraat in een bekakt accent met wat moeilijke woorden, zodat het ineens een heel stuk salonfähiger werd voor de gemiddelde VVD-middenstander die dit ook al járen vond, maar zich nog steeds gehinderd voelde door het feit dat dit gewoon als – eh – racistisch werd beschouwd. Toen nog wel. De speechschrijver van Frits Bolkestein was een doorgestroomde Havo-er, Geert Wilders genaamd, die toen nog meende expert in sociale verzekeringen te moeten worden.
Maar toen hij voor de tweede keer niet in de Kamer dreigde te komen voor de VVD bedacht hij een andere strategie, namelijk die van de anti-islam. Hij vertelt het graag alsof hij dapper uit de VVD-fractie stapte om zijn standpunten, maar feit is dat Jozias van Aartsen hem er gewoon uitgeflikkerd heeft. Dat was vanwege de tegenstand van Wilders met betrekking tot de toetreding van Turkije tot de EU.
“Het kabinet stond op het punt om te besluiten over het openen van de onderhandelingen met Turkije over toetreding tot de EU. Het Turkije van tóén. Dat land was in 1999 kandidaat-lid van de EU geworden, daar hadden Solana en ik nog voor gezorgd.” Javier Solana ging in 1999 over het buitenlands beleid van de EU. Van Aartsen was toen minister van Buitenlandse Zaken.
Turkije was dus echt úw onderwerp…
„Ja. Ik vond dat Turkije terecht kandidaatlid was van de EU.”
…zag u het als een ondermijning van u persoonlijk? Van uw leiderschap?
„Ja. Dat deed hij heel bewust. Ik had in die tijd, en de jaren ervoor, ook wel in mijn achterhoofd: hij begint nog eens een eigen club.” (NRC)
Tóen, in de vroege jaren 2000, let wel. Erdogan had zich nog niet tot de autocraat ontwikkeld die hij later bleek te zijn. Het ging om pure islamhaat bij Wilders. Je wilt Turkije heden ten dage inderdaad niet bij de EU, maar dat is niet vanwege de islam, maar omdat het wederom een autocratie geworden is.
Fascisme is geen ideologie, het is slechts een strategie naar de macht. Zijn PVV’ers 1-op-1 fascisten? Nee, dat zijn historische gebeurtenissen nooit. Het is wel het soort mensen dat eens even de hele democratie wil uitschakelen want – in dit geval – islam want immigratie want ik heb het slecht want sterke man die het allemaal gaat regelen, en dat is wel precies hetzelfde sentiment dat onder grote delen van het volk in de jaren dertig in Europa heerste. En fascisme gebruikt die sentimenten. Geert Wilders zag een carriéreplan.
