“Allochtonen en autochtonen, sla de handen ineen. We hebben allen dezelfde vijand: extremisme en criminaliteit.” Zo vangt Tofik Dibi in Trouw zijn column aan, waarin hij alle partijen oproept om samen te werken. In mijn optiek is echter ons eigen wantrouwen de werkelijke vijand en zijn extremisme en criminaliteit eerder een gevolg dan oorzaak.
Het draait nog steeds om het islamdebat, dat eigenlijk zo niet meer genoemd kan worden. Nederland zakt steeds verder weg in een crisis, wanhopig op zoek naar haar eigen identiteit. Groepen autochtonen zoeken het antwoord in het verleden toen alles ogenschijnlijk nog pais en vree was. Allochtonen zoeken hun toevlucht in religie. Naarmate de groepen meer en sterker hun toevlucht zoeken in hun eigen oplossing, des te meer groeit het onderling wantrouwen.
De politiek is onmachtig om het tij te keren. Druk bezig met de Nederlandse en Europese economie die eveneens aan de rand van de afgrond staat. Een kabinet dat niet kan rekenen en zichzelf meerdere keren tegenspreekt. Een politiek die waarschuwingen van deskundigen in de wind slaat. Die slechthorend zijn als het gaat om hun eigen achterban. Een oppositie die zijn kleur verliest en bij gebrek aan beter het kabinetsbeleid blijft steunen. En binnen deze hectiek een partij die de aftakeling van de politiek met tevredenheid gade slaat. Zij hoeven zich niet te bewijzen. De traditionele partijen zijn druk doende hun eigen graf te graven. Maar daarmee ook die van de Nederlandse samenleving.
De samenleving schreeuwt wanhopig om aandacht. Om oplossingen en antwoorden. Het antwoord vanuit de politiek is nog meer polarisatie en geen werkelijke oplossingen voor de problemen in de maatschappij. De PGB verdwijnt, middeninkomens worden zwaarder belast, de succesvolle wijkaanpak wordt losgelaten, het immigratie– en asielbeleid ongeloofwaardig en haaks op internationale wetgeving. Een lid van de Hoge Raad zegt uit angst zijn lidmaatschap van een politieke partij op. De achterkamertjes zijn in volledige eer en glorie hersteld. In het afgelopen jaar heeft de politiek laten zien, niets geleerd te hebben van het vorige decennium.
De toekomst opbouwen betekent perspectief bieden. Dat vereist visie, durf en leiderschap. Maar wat verwacht de politiek als zijzelf zo onmachtig is en haar geloofwaardigheid verspeelt. Zelf geen keuzes maakt, laat staan een toekomstperspectief biedt. Indien we over ons wantrouwen heen willen komen, dan zullen partijen een streep moeten trekken. Afstand dienen te nemen van die personen/groepen/partijen die zich voeden met angst en wantrouwen en hun bestaan daaraan ontlenen. Maar die keuze wordt maar niet gemaakt in de politiek, uit angst voor de mogelijke consequenties en toegedekt met het argument dat alles op zijn eigen merites wordt beoordeeld. Daarmee ontkent de politiek de kruisverbanden die er bestaan. Als Tofik daadwerkelijk zaak wil maken van het gezamenlijk opbouwen van de toekomst, dan kan hij het niet laten bij een oproep. Daarvoor is de Nederlandse samenleving al te ver weggezakt.
Dit stuk is eerder geplaatst op de website van GroenLinkser Hans Groen.
Mooi dat er geconstateert wordt dat de PVV, net als de Tea Party in Amerika, juist wil dat we falen. Hun cirkelberedenatie is; “De overheid zit vol met kneuzen die niets goed kunnen doen!” en gaan vervolgens alles dwars zitten en lopen kapotmaken om hun eigen doemspraak werkelijkheid te maken.
De PVV kan alleen maar winnen als ze hun zin krijgen, als we, zoals het stukje aangeeft, in wilde paranoia in elkaars gezicht blijven slaan en van elkaar blijven stelen. Daar groeit het fascisme op, als totaaloplossing voor een kapotbezuinigde, verdeelde bevolking zonder vertrouwen in de oude garde en zonder ook maar iets om op terug te vallen.
#Muffit. Goed gezien, helemaal mee eens.
Daar zit iets linguïstisch in dat ik niet kan plaatsen, behalve dat ik weet dit beter voor mij is om me niet geestelijk leeg te laten zuigen door me zoveel mogelijk in ieder geval niet door de naam Wilders te laten bedienen.
Dat mijn referentie kader om hier aan te ontkomen McWilders/McBeth zal voor de meeste krapulisten bekend zijn
Dit referentiekader, de weg van Mcbeth laat het qua interpretaties even zo goed over het hoe waarom hij , geen troon opvolger maar als generaal in dienst van het Schotse leger waarmee hij al oorlogs victorie had behaald ,de voorspelde konings macht met hoogverraad , de moord op zijn leger buddy, met een korte bloedige oorlog wist te vervullen.
Het gaat om de andere spelers en zoek de nuances!
Ik doe al een tijdje mijn best om de henken en ingrids niet op een hoop af te branden ,vragen en antwoorden liggen bij liggen bij de 2e kamer over wat er gefaald heeft aan sociaal economische agenda’s .
Het doel? Niet duidelijk omdat Wilders geen doelen formuleert, maar slechts obstakels uit de weg ruimt. En omdat hij gefinancierd wordt door onbekende broodheren met nog onbekender agenda’s.
Wat mij betreft is en was zijn doel al duidelijk geformuleerd en heeft schrijver dit niet doorgrond of het qua actua gemist dat hij in GB al noemde- ik weet meer of dit was “I am or I will be the next Dutch MP!
Zijn verdere agenda is bijzaak , het was hem en daarmee zijn stemmers beloofd.
Ik waag het te bewijfelen of inzichten in zijn broodheren waar ik een groot voorstander van ben, zijn volkse belofte het beter dan voorgangers te doen tot inzicht zal brengen dat hij sec uit is op de macht.
En publicisten? Zie af van de onanie van het eigen gelijk. Als de PVV weer eens een krachtige frame in het hoenderhok knuppelt, investeer dan niet in wraak maar in een krachtig verhaal om een relevant probleem aan te pakken. Geef hierbij extra aandacht aan de problemen die mensen in hun dagelijkse leven ondervinden en zorg dat oplossingen ertoe leiden dat mensen zo veel mogelijk zelf het heft in handen KUNNEN en WILLEN nemen.
Eens met de bevlogeneheid van Tofi Dibi die met zijn verhaal komt dat burger problemen , wel dan niet vermeend wat mij betreft, als gehoor samen op te lossen zijn.
Ik mis component hoe modaal en onder nog aan hun vaste lasten, die markt als grooste bron van burgerlijk politiek wantrouwen na uitkleding publieke diensten , tegemoet te komen.
Sorry, het begin van mijn reactie dat copy paste niet over kwam ,voor wat het waard is, ik heb hier eerder gelijkhebberigheid als mens euvel genoemd.
“Vermijd de namen van PVV politici. Noem zo min mogelijk de naam van deze beweging. Maar vooral: zoek weer de nuance””
Dat is wel heel erg in mijn krapuul straatje niet in het minst omdat ik er zelf niet beroerd van wil worden, me afscherm om PVV met naam als politiek persoonlijke toegift als mijn tegen prestatie.Ik heb eerder gelijkhebberigheid als mens euvel genoemd.
“Daar zit iets linguiistisch dat ik niet kan plaatsen etc