Waarom wordt Erwin Lensink (de waxinewerper) anders behandeld?

Sjaak Vrugt gooide tijdens de rijtoer op de dag van de huwelijksceremonie van Willem Alexander en Maxima op 2-2-2002, uit protest een verfbom op de gouden koets. In deze unieke aflevering van JDTV, vertelt hij voor het eerst op beeld over zijn motieven, het verloop van zijn actie en de juridische gevolgen die dit voor hem had. Uiteindelijk kwam Sjaak er met een bescheiden boete van 250,- euro goed vanaf. Ook Sjaak is nog altijd niet genezen van zijn politieke boosheid en ideeën. Om deze reden is hij nu actief in de lokale politiek voor de Actiepartij. Blijkbaar werpt dit zijn vruchten af, want Sjaak is door de inwoners van Haarlem al twee maal verkozen tot beste raadslid.

Waarom komt de een er vanaf met een boete van euro 250,– en moet de ander in een EBI zitten (omdat hij iets tegen een gepantserde koets aan heeft gegooid!), al 8 maanden? Waarvan een deel totaal geïsoleerd en platgespoten tegen zijn wil. Wat is hier aan de hand? Is het de macht van het koningshuis of de mensen daaromheen? Is het de angst van de tijd? Beide vind ik geen goed argument.

Daarom: teken die petitie vandaag nog!!!! En stuur hem door via Twitter, zet hem op je weblog, hang hem op een prikbord, maar doe er iets mee. Want vandaag is het Erwin maar ben jij morgen de klos omdat je iets onwelgevalligs doet.

4 gedachten over “Waarom wordt Erwin Lensink (de waxinewerper) anders behandeld?”

  1. De belangrijkste reden is dat het de gemiddelde Nederlander geen reet interesseert hoe we hier met dissidenten omgaan.

  2. In de jaren 70/80 had hier Den Haag voor volgestaan of was Amsterdam gebarricadeerd………Nee hoor mensen zo lang we allemaal onze ipad hebben, de nieuwste smartphone, je carriere, steek vooral niet meer je kop boven het maaiveld en al helemaal niet meer voor een vreemde.
    Jullie volhardendheid hierin is prijzenswaardig @redactie.

  3. Vroeguhh moesten we met handtekeningslijsten langs de deur en werd je afgerekend op het aantal dat je had ‘opgehaald’ bij wijze van spreken. Voor het gemak zette je dan maar alvast je eigen handtekening bovenaan. Was nog een hele uitzoekerij voor de Regering zoals dat toen heette om uit te zoeken hoeveel handtekeningen er nou echt verzameld waren. Wat dat betreft is het tegenwoordig een stuk moeilijker om een handtekeningen actie tot een bevredigend einde te brengen. Mijn handtekening staat er al een tijdje maar als iemand een manier weet zou ik zo weer frauderen want het belang is te groot om het te laten. Eigenlijk zou ik het liefst die EBI bestormen maar dit gezegd hebbende kunnen ze me zomaar morgen komen ophalen in witte jassen gestoken vergezeld van het Nederlandse machtsmonopolie in het blauw.

    Maar het was toen ook de enige manier om met de mensen in contact te komen en eventueel de discussie aan te gaan. En geloof me nou maar die discussies verschilden echt niks met wat je nu in de telegraaf of iets dergelijks onder de artikels ziet staan. Leer mij m’n pappenheimers kennen. Dat jointjesdraaien kwam trouwens later in zwang. 😉

Reacties zijn gesloten.