Waarom de waanzin van deze ‘Oorlog zonder grenzen’? Ludo De Brabander legt uit

Gruwel in Nice, staatsgreep in Turkije, NAVO troepen aan de grens met Rusland… nooit eerder was de nood aan achtergrond en context zo broodnodig maar zo afwezig in de media. Het boek ‘Oorlog zonder grenzen’ van Ludo De Brabander komt op het gepaste ogenblik om die leemte te vullen. Met dit boek begrijp je wat er gaande is. Inzicht is de eerste stap naar een alternatief. Lezen dit boek.

Voor al wie de voorbije dertig jaar actief was in de vredesbeweging, soms zijdelings, soms tijdelijk, soms langer, kan de naam Ludo De Brabander onmogelijk onbekend zijn. Zelden heeft iemand een zo consequent parcours afgelegd. Al die jaren heeft hij dezelfde standpunten verdedigd en inhoudelijke argumenten geleverd voor een andere visie op de wereldconflicten dan wat NAVO, met welwillende medewerking van de grote media, ons nog steeds probeert op te dringen.
Stem van de vredesbeweging

Steeds weer heeft de geschiedenis hem gelijk gegeven. Zowat alle mythes van de Koude Oorlog (we kunnen voortaan beter van de Eerste Koude Oorlog spreken) werden door de vredesbeweging doorprikt. Neen, ‘de Russen’ hebben nooit klaargestaan om Europa binnen te vallen, niet omdat ze zo braaf waren, maar gewoon omdat ze daar noch de middelen noch de intentie toe hadden en vooral, omdat ‘wij’ gewoon veel te sterk waren (alle grootspraak over het tegendeel ten spijt).

Het Chilcotrapport heeft in Groot-Brittannië bevestigd wat ook Ludo en andere woordvoerders van de vredesbeweging reeds stelden in 2003. Er waren geen massavernietigingswapens in Irak en een bezetting van dat land zou een sektarische burgeroorlog en extremistische reactie tegen Europa uitlokken. Het is allemaal uitgekomen.

(Lees verder bij de bron van dit artikel)

Via:: dewereldmorgen.be