Waarom blijft ‘extreem weer’ en ‘klimaatverandering’ onverenigbaar in berichtgeving?

In berichtgeving over de recente klimaatrampen in Texas, Sierra Leone, Bangladesh, India en Nepal overheersen de termen ‘extreem weer’, ‘recordcijfers’, ‘nooit voorheen gezien’. Wat ontbreekt in titels, artikels en hoofdpunten is de term ‘klimaatverandering’.

Het breken van nieuwe records wordt in de berichtgeving over natuurrampen zo frequent aangehaald dat het bijna alleen nog groot nieuws wordt als er ergens een storm is die géén records breekt. Extreem weer komt meer dan vroeger voor, bovendien beukt het intensiever in op mens en natuur én houdt het langer aan. Recentste orkaan Harvey breekt ook nu zowat alle records bij zijn passage over de kuststreken van de Amerikaanse staat Texas, meer bepaald over de grootstad Houston.

Het dodental in Texas blijft voorlopig beperkt, toch in vergelijking met de duizenden doden onder de modderstromen in Sierra Leone en de overstromingen in Bangladesh, India en Nepal. Klimaatwetenschappers gaan er stilaan van uit dat zelfs met het meest radicale klimaatplan – veel meer dan wat nu in het Klimaatakkoord van Parijs 2015 is afgesproken – het land Bangladesh grotendeels gedoemd is te verdwijnen in zee.

Het land aan de delta van de Ganges ligt voor meer dan de helft onder of nauwelijks enkele meters boven de zeespiegel, in een gebied waar de getijden en seizoensstormen altijd al grote impact hebben. Typhoons, orkanen, overstromingen en extreme vloedstormen komen er immers elk jaar voor. Deze fenomenen nemen de laatste jaren echter in aantal, intensiteit, duur en impact toe, bereiken ook grotere gebieden en gebieden die er eerder nooit door werden geraakt, waardoor de bevolking niet langer in staat is om tussen natuurrampen door het leven te hervatten.

Men gaat er van uit dat in de komende jaren tussen 20 en 45 miljoen Bangladeshi zullen moeten emigreren naar het hogere binnenland, in een land dat nu al een van de dichtst bevolkte ter wereld is. Zijn klimaatvluchtelingen voor het ogenblik nog een uitzonderlijk fenomeen – omdat het voorlopig over kleine bevolkingen op kleine eilandstaten in de Stille Oceaan en de Caraïben gaat – dan zal dit meer dan waarschijnlijk een crisis zonder voorgaande worden. Bangladesh is immers verre van het enige land dat bedreigd wordt.

Zeer politieke beslissing

Door bij de berichten over de recente rampen de band met de klimaatverandering te verzwijgen of te minimaliseren maken de media volgens klimaatactiviste Naomi Klein een zeer politieke beslissing. Wie wel een link durft te leggen, wordt er van beschuldigd het lijden van de slachtoffers te politiseren. Maar het is natuurlijk net omgekeerd. Het is een onweerlegbaar feit dat klimaatwetenschappers dit al jaren voorspeld hebben en dat diezelfde media daarover steeds bericht hebben in een context van woord-wederwoord met de piepkleine groep der klimaatontkenners. Net nu zwijgen over die link is een zeer politieke daad. (Lees verder bij de bron van dit artikel)

Via:: dewereldmorgen.be