De vissers van Gaza worden in de berichtgeving nog te veel vergeten. Het bereikte vredesakkoord wordt op zee bijna dagelijks door Israël geschonden. Visserijbioloog Arne Kinds gaat na hoe de vissers van Gaza overleven onder de economische blokkade door Israël.
De zomer van 2014 in Gaza zal de geschiedenis ingaan als een van de bloedigste ooit. De nieuwsberichten over de Israëlische agressie in Gaza riepen wereldwijd verontwaardiging op. Terwijl politici de andere kant op keken en ook de Belgische voetbalbond zijn tanden niet durfde tonen, groeide het verzet van de publieke opinie wereldwijd en daarmee de hoop op een menswaardig bestaan voor de Palestijnen.
Mensen kwamen op straat, in kranten en op sociale media werden politici onder druk gezet en er gingen zelfs voorzichtige stemmen op voor economische sancties tegen Israël. Op 26 augustus 2014 bereikten Israël en Hamas, met Egypte als bemiddelaar, een wapenbestand.
Dit staakt-het-vuren is een verademing voor de inwoners van Gaza die hun leven langzamerhand terug opnemen, maar het mag geen excuus zijn om het internationale protest in sluimerstand te brengen. De economische blokkade die Israël en Egypte in 2007 tegen Gaza hebben ingesteld is immers nog steeds van kracht.
Het nu bereikte akkoord bevat – net als alle vorige akkoorden – clausules voor het regelen van de visvangst op zee. Dit is voor vele inwoners een essentiële bron van inkomsten. Israël heeft in het verleden dit deel van de akkoorden voortdurend zwaar geschonden, onder meer door vissersboten die binnen de toegelaten zone visten te kapen.
De problematiek van de vissers in Gaza wordt dikwijls over het hoofd gezien, omdat het ver weg van de camera’s gebeurt. Dit artikel gaat dieper in op de gevolgen van de economische blokkade voor de vissers van de Gazastrook. (Lees verder bij de bron van dit artikel)
Via:: dewereldmorgen.be
