Vanuit journalistiek oogpunt was de primeur van de eerste (formeel tot nu toe: de enige) dode bij de hongerstakingsactie van gevangenen in Californië een opstekertje. Dat door geen Nederlandstalig medium is opgemerkt en pas later in de VS zelf is waargenomen. Waar men ongetwijfeld moeite heeft met het Deens…
Ik heb de naam van de dode niet vermeld omdat het te gek om los te lopen zou zijn als de familie het via een onbegrijpelijke site min of meer zou vernemen. Waarschijnlijk is men nu alsnog via “de media” op de hoogte gesteld.
Het nieuws zelf is niet mooi, het heeft in het weekeinde alsnog de mainstream media gehaald.
De presentatie valt mee: meestal wordt de dood van een gevangene vergezeld van de mededeling waarvoor hij/zij zat, of de veroordeling gerechtvaardigd was of niet. De dood van een gevangene wordt altijd gerechtvaardigd gevonden door de borreltafel, doodstraf of niet. In het geval van Billy “Guero” Sell gaat het om poging tot moord en een blijkbaar nog vast te stellen moord op een medegevangene. Met “poging-tot-moord-gevangenen” scoor je niet zo goed als krant.
Maar opsluiten van (in doorsnee) licht- of donkergekleurde mensen is de belangrijkste industrie in de Verenigde Staten inmiddels.
Woensdag aanstaande wordt er een nationale hongerstaking van een dag georganiseerd in solidariteit met de gevangenen in Californië. Chris Hedges, Cornel West en Michael Moore zijn van de partij.
Di en wo zijn (inter)nationale actiedagen. In Berlijn bijvoorbeeld is een solidariteitsdemo aangekondigd voor het Amerikaanse consulaat: http://de.indymedia.org/2013/07/347225.shtml georganiseerd door Free Mumia Berlin o.a.