Verrechtsing. Dat is wat de verkiezingen van afgelopen woensdag in Nederland tot uitdrukking brengen. Er zijn ogenschijnlijk redenen voor opluchting: de PVV werd niet de grootste. Zelfs die beperkte opluchting is voornamelijk gepast voor VVD-ers die hun man weer premier zien worden en voor in internationale regeringsleiders die PVV-achtige pressie in hun landen nu iets voelen afnemen. Voor mensen die opnieuw hatelijk rechtse, racistische politiek voor de kiezen krijgen, is voor werkelijke opluchting geen serieuze reden, eerder het tegendeel. De verrechtsing zet door, is het niet door gestook van Wilders dan is het wel door het beleid van Rutte, Buma, al dan niet gesteund door Pechtold en/of Klaver en/of CU / SGP.. Wie naar parlementair tegenwicht tegen deze verrechtsing zoekt, zoekt niet alleen op de verkeerde plek. Wie daar zoekt, zoekt vooral tevergeefs. Een autopsie van misplaatste hoop is noodzakelijk. Deel 1 van een meerdelige tekst.
Het kabinet heeft een flink deel van haar aanhang verloren. Dat punt is van belang voordat we Rutte zich helemaal tot triomfator laten uitroepen. Beide regeringspartijen zijn kleiner geworden in zetelaantal. De PvdA is zo goed als weggevaagd. Maar ook de VVD is kleiner geworden. De VVD had 41 zetels in 2012 . Daar is ze er dus acht van kwijt. Samen met de 29 die de PvdA er wist te verliezen, is de regeringscombinatie dus 37 van de in totaal 79 zetels krijt geraakt. Dat is bijna de helft! Dat mag best wat prominenter in beeld. Niet omdat het ‘goed nieuws’is want dat is net niet: die stemmen zijn vooral naar of binnen rechts verdwenen. Wel omdat we ermee kunnen aantonen dat, als Rutte door gaat regeren, dat op geen enkele serieuze manier komt omdat kiezers zijn beleid hebben ‘beloond’of iets dergelijks. Kiezers zijn in grote aantallen heel hard weggelopen van dit kabinet.
Maar zelfs die beweging, wèg van de regering, maakt deel uit van de trend naar rechts. Cijfers van onderzoeksbureau Ipsos laten één en ander zien. De VVD brokkelde af omdat mensen overliepen naar vooral PVV en CDA. Dat zijn verschuivingen binnen rechts, deels van neoliberaal conservatief rechts naar fascistisch rechts. De PvdA stortte in. Je zou gedacht hebben dat de traditionele sociaaldemocratische aanhang nu uitweek naar de inmiddels bijna klassiek sociaaldemocratische partij, de SP. Cijfers laten iets anders zien. Ja, er gaan vier zetels richting SP, die er met haar campagne trouwens haar best voor deed om zich niet al te links te positioneren. Op het gebied van migratie en migranten was de uitstraling van de SP-leiding zelfs eerder nog wat rechtser dan de PvdA.
(Lees verder bij de bron van dit artikel)
Via:: ravotr
