Verhuizen

Prinses Beatrix is vandaag verhuisd naar kasteel Drakensteyn. Ik neem aan en mag hopen dat het geen gedwongen verhuizing is. Toch voelt het als een soort startschot voor de grote verhuisactie voor werklozen die een baan buiten hun woongebied vinden.

Minister Schippers wist nog te vertellen dat mensen met een ingebeelde psychische aandoening hun heil moesten zoeken bij familie, buren en hun omgeving. Vroeger deed men dat anders. Ik weet nog dat prins Claus een tijdje naar Zwitserland moest verhuizen voor zijn ingebeelde kwaaltjes. Dat zou nu niet meer kunnen. Mocht nu een koninklijk iemand een ingebeeld kwaaltje krijgen, dan zal het hulp moeten zoeken binnen haar familie en omgeving. Buren hebben adellijken niet.

Overigens kunnen mensen die moeten verhuizen voor hun nieuwe baan een ingebeeld kwaaltje krijgen. Sterker nog; misschien hebben ze er al een. Bijzonder lastig om dan terug te kunnen vallen op familie, buren en omgeving. Je kent geen hond en om een vreemdeling lastig te vallen met je ingebeelde kwaal lijkt me geen sinecure. Als een gek die geen buur, kennis of familie van me is mij zou aanklampen zou ik heel hard wegrennen en de politie waarschuwen.

Maar mensen zonder werk, maakt u zich niet te veel zorgen. Er is namelijk geen werk. En u, met ingebeelde ziektes, hoeft niet te verhuizen naar een plek waar geen familie, buur of omgeving u nog kan redden. U bent veilig. Want nogmaals, er is geen werk.

Dat er banen zijn voor iedereen is slechts inbeelding.
Dat uw ziekte ingebeeld is, is inbeelding.
Dat u op een dag zult moeten verhuizen voor een baan is inbeelding want er is net zo weinig werk te doen op uw woonplek als elders.

Het is de regering die ziek is en zichzelf inbeeldt dat alles wat fout gaat aan u ligt. Dat is een heel vervelende ziekte. Hardnekkig ook. Er is nog geen remedie voor. Nou ja die is er wel, maar helaas is ook een groot deel van Nederland besmet met de ziekte waar de regering aan lijdt. Verhuizen uit Nederland lijkt me de veiligste oplossing.