Verdrietdokter Dirk

dirkdewachterVanmorgen trof ik op twitter een artikel uit Trouw, van verdrietdokter Dirk de Wachter. Gezeten in zijn antieke chesterfieldbank met kalsflerenjasje zou de psychiater ons wel eens even vertellen hoe we moeten leven! Want we zijn het lijden verleerd.
Volgens de verdrietdokter, die geen idee heeft hoeveel verdriet hij aanricht met zijn mening in het krantje van de Christelijke elite op de dag dat Jezus is opgestaan, komen we met bosjes bij hem op het spreekuur klagen, terwijl er helemaal niets aan het handje is!
Hij heeft van zijn klanten eens alle profielen op Facebook bekeken, maar daar zitten ze gewoon lekker te feesten en vakantie te vieren. Dus hij snapt de problemen niet zo.

Ik weet niet wat voor klanten de verdrietdokter aantrekt, in zijn spreekkamer met 19e eeuws designmeubelen. Mogelijk behandelt hij alleen rijke Belgen in hun enorme villa’s, net over de Nederlandse grens. Waar ook alle Nederlandse kapitaalvluchtelingen met bosjes zijn neergestreken. Van die types die hun gezicht zo vaak hebben laten liften, dat hun borsten al onder hun kin beginnen.
Van die mensen kan ik me voorstellen dat ze verveeld van rijkdom zijn en niet meer weten welke zin het leven heeft.
Maar dat deze man even alle mensen over één kam scheert en totaal niet lijkt te weten welke hartverscheurende nood er voorkomt onder zowel Nederlandse als Belgische werklozen en werkende minima en dat Trouw zoiets ook nog durft te publiceren, getuigt van een enorme domheid, gevoelloosheid en minachting voor de mens.
Dit bewijst eens te meer dat de elite die betaald wordt om mensen te helpen, zelf in een ivoren toren leeft. Dat ze zelf ieder gevoel met de realiteit verloren zijn. Dat ze met enorme oogkleppen, op een luxe ik-eilandje leven, in plaats van in de samenleving te staan. En dat is precies waarom zoveel mensen zo kwaad zijn en van die hele elitaire kliek af willen. (En vervolgens zo stom zijn om op Baudet of Wilders te gaan stemmen! Die het nog erger gaan maken.)

Meneer de psychiater zag de mensen wel zoeken, was zijn antwoord op de vraag hoe het komt dat mensen toch wel met zingeving bezig zijn door te mediteren en yoga te doen.
Hij zag dat de mensen wel zoeken. Alsof het kleine kinderen zijn die je alles voor moet kauwen. Alleen HIJ heeft DE wijsheid in pacht: we moeten weer leren lijden!

Dat is het antwoord op al onze problemen. Op al die mensen in mijn tijdlijn die elke dag vechten om te overleven, zonder geld om te eten. Die lijden aan het leven omdat ze al dan niet in hun jeugd zwaar mishandeld en misbruikt zijn. Omdat ze ziek zijn maar niet naar de dokter kunnen. Overbelast zijn omdat ze mantelzorger zijn en te weinig gesteund worden. Omdat ze meervoudig gehandicapte kinderen hebben en al jaren vierentwintiguursdiensten draaien met een PGB dat steeds verder uitgekleed wordt. Omdat ze in een uitkering zitten waar je de vaste lasten niet eens van kunt betalen. Omdat de keuringsarts niet wil erkennen dat je met een tumor in je hoofd niet kunt werken…..

Al die mensen, daar ging de verdrietdokter voor het gemak even aan voorbij. Met zijn: ‘Ik zie ze wel zoeken.’

We moeten weer leren lijden. En dat kan alleen als we uit ons werk (werk?) thuis (als je een huis hebt) komen, ‘s  avonds en dan aan onze partner (partner? waar?) vragen: ‘Hoe was je dag, schat?’

Van welke planeet hebben ze deze gek overgevlogen? En kunnen ze hem niet per direct terugsturen met een gereedstaande raket? STUK VERDRIET!

– Eerder verschenen bij Civis confusus.