Vladimir Poetin heeft niet geprobeerd de Amerikaanse verkiezingen te beïnvloeden, aldus Trump. Voor die uitspraak krijgt hij bakken kritiek in de mainstream media. Meestal is kritiek op deze Amerikaanse president terecht, maar in dit geval is er veeleer sprake van schending van de ‘vier wetten van geopolitiek van de machtigste staat‘. Ongetwijfeld zullen de Russische machthebbers geprobeerd hebben invloed uit te oefenen op de Amerikaanse verkiezingen, zoals iedereen dat tracht. Het is niet slim van Trump om Poetin in deze zaak als betrouwbare bron te gebruiken voor een ontkenning van de bemoeienis. Maar wat is het eventuele effect van Russische inmenging? Zowat nihil, zoals Glenn Greenwald al duidelijk heeft geanalyseerd. Als Hillary Clinton een miljard dollar in haar campagne stopte en Donald Trump ongeveer de helft tot twee derde van dat bedrag besteedde, zou eventuele Russische beïnvloeding hoogstens een miezerige, nauwelijks te detecteren fractie van die bedragen inhouden.
De storm van kritiek op Trump heeft een ander motief. Een mogelijkheid is dat er vrees bestaat dat Trump de banden met Poetin te nauw aanhaalt. Als Rusland niet langer de paria is, waarvoor het sinds de annexatie van de Krim wordt gehouden, hoe is dan de stijging van defensie-uitgaven goed te verkopen? De militaire industrie van de VS als grootste ter wereld heeft fortuinen te verliezen bij een inzakkende vraag. In dit kader stelt ook Globalinfo recentelijk dat er sprake is van een gevaarlijke anti-Russische hysterie. Passend hierbij is een citaat gebruikt van Martin Luther King: ‘Vandaag hebben we nog steeds een keuze: geweldloze co-existentie of gewelddadige co-annihilatie.’
