Troonrede

Leden van de Staten-Generaal,

Het is mij een genoegen dat u ook dit jaar weer aanwezig bent, de meesten van u goed gekleed en gekapt en de dames wederom met prachtige hoedjes. Laat ik met de deur in huis vallen: het was een prachtig jaar voor ons soort mensen. Met blijdschap kunnen Hare Majesteit de Koningin en ikzelf vaststellen dat het u, de dames en heren politici van het Koninkrijk der Nederlanden, ook in het afgelopen, soms moeilijke jaar weer is gelukt om onze beloningen op een goed niveau te houden en het werkvolk te laten geloven dat het ook voor hen ooit beter zal worden.

Het moet gezegd: Hare Majesteit en ik hebben bij tijd en wijle stiekem gegniffeld om de fantastische verzinselen die u de mensen op de mouw speldt. Zelden hebben wij in de geschiedenis van ons land een kabinet gehad dat middels een zo voortreffelijke samenwerking met de oppositie het volk zo heerlijk om te tuin wist te leiden.

De heren Teeven en Opstelten wisten keer op keer weg te komen met al dan niet gesimuleerd geklungel. Als ik mij even tot beide heren persoonlijk mag richten: mijn vrouw en ik zijn zó benieuwd of u die malle fratsen nu met opzet uithaalt om te laten zien hoe dom het volk is dat het dit allemaal pikt, of dat het ongelukjes waren. Geen nood, ik vraag u niet om ter plekke antwoord te geven, u mag het ons na de troonrede influisteren.

Ik wil ook even de heer Wilders noemen. De heer Wilders, die er met zijn PVV steeds weer op weergaloze wijze in slaagt om de aandacht van de werkelijke problemen van het volk af te leiden. Het is komisch om te zien dat u zelfs mensen die we financieel tot op het bot hebben uitgezogen massaal op de bres weet te krijgen voor Zwarte Piet in plaats van, bijvoorbeeld, tegen de ontslagen in de zorg of voor een hogere uitkering of een lagere zorgpremie. Mijnheer Wilders, u ben een genie. Zwarte Piet! Hahahaha! Ja, beste landgenoten, Hare Majesteit en ik hebben wat in onze vuistjes gelachen  dit jaar en daar willen wij u hartelijk voor bedanken.

Leden van de Staten-Generaal, wij hebben weer een mooi jaar voor ons liggen. Een jaar waarin ons soort mensen opnieuw rijker gaat worden en waarin we ons hopelijk definitief zullen ontdoen van veel nietsnutten en uitkeringstrekkers. Ik wil met name de ouden van dagen noemen. Volk dat niets meer bijdraagt aan onze welvaart en alleen maar handenvol geld kost aan zorg en uitkeringen. Het is een zorgwekkende ontwikkeling dat de bevolking, ondanks dat we er al zoveel aan doen om hen het leven moeilijk te maken, gemiddeld steeds ouder wordt. We moeten daarom alles op alles zetten, en ik richt me nu even speciaal tot mevrouw Schippers en de heer Van Rijn, we moeten alles op alles zetten om het, laten we zeggen: uitvalpercentage onder deze uitvreters omhoog te brengen. U bent vast creatief genoeg om hiervoor een mooie oplossing plus bijbehorende eufemistische term te verzinnen.

Met de bestrijding van asielzoekers liggen we op schema. Toch is het zaak om niet te verslappen en alle u ter beschikking staande middelen aan te wenden om vooruitgang te blijven boeken op dit dossier. Zeker nu er ebola heerst in delen van Afrika moeten wij gelukszoekers uit die streken uit alle macht zien te weren.

Mijn waardering wil ik uitspreken voor de wijze waarop u de ramp met de MH17 hebt aangegrepen om het oude vijandsbeeld jegens Rusland op te poetsen en het volk rijp te maken voor een stevige verhoging van het defensiebudget. Ook president Obama van de Verenigde Staten heeft hierop verheugd gereageerd. Mogelijk kan de levering van wapens aan diverse strijdgroepen in het Midden-Oosten en Noord-Afrika de wapenindustrie nog verder uit het slop trekken. Want u weet: in alle oorlogen is de wapenindustrie winnaar.

Tenslotte wil ik u erop wijzen dat er nog steeds geld wordt uitgegeven aan volstrekt nutteloze kunst, cultuur en natuur. Zaken die geen cent opbrengen, integendeel: alleen maar geld kosten. Mevrouw Dijksma heeft uitstekend gehandeld door Frisia Zout toestemming te geven om naar zout te boren onder de Waddenzee. Dan brengt die zinloze plas water tenminste ook eindelijk eens wat geld in het laatje.

Leden van de Staten-Generaal, het was mij weer een waar genoegen. Ik wens u allen een prachtig nieuw parlementair jaar toe en wij hebben er het volste vertrouwen in dat u en wijzelf er volgend jaar opnieuw beter voor zullen staan.