©Ina Dijstelberge
Fatsoenlijke voeding en hygiëne zijn abstracte begrippen voor de gevangenen van ’the greatest nation on Earth.’
Ze worden uitgezogen en afgeperst door lokale autoriteiten die gevangenen tegen hun wil en kunnen inzetten bij onder andere brandbestrijding met alle gevaren van dien voor de gevangenen zelf en anderen. De mensen verrichten dwangarbeid voor bedrijven als McDonalds, American Airlines en Walmart.
Amerika’s gevangenen staan bloot aan de fysieke en mentale terreur en willekeur van bewakers die slechts zelden rekenschap hoeven af te leggen over hun misdaden jegens hen die in hun handen zijn.
Zijn het slechts misdadigers in de klassieke zin van het woord in het land waar ruim 2,2 miljoen gevangenen (25% van het totale aantal mensen dat in de wereld achter tralies zit op een bevolkingsaandeel van amper 5% in de wereld) achter de tralies zitten? Zijn derhalve politieke gevangenen alleen iets voor schurken-regimes als dat van Syrië of Noord Korea? Vergeet het: Chelsea Manning en Leonard Peltier zijn slechts twee van de vele politieke gevangenen in het land. Waarom is 39% van het aantal gevangenen Afro-Amerikaans terwijl die groep slechts amper 13% uitmaakt van de gehele bevolking?
Komen de praktijken van Abu Ghraib ook voor in Californië, Arkansas of New York? Reken maar.
Dit plus een heleboel meer over de hel op Aarde voor velen (en steeds meer) in ‘God’s own country’ in een documentaire die ook voor ons hier in Nederland van groot belang is.
In het Nederland waar bijvoorbeeld mensen slechts vanwege het feit dat ze van elders gevlucht zijn in de gevangenis zitten. Waar bedrijven als G4S en bouwbedrijf De Vries en Verburg stevig verdienen aan gevangenen die ook in dit land steeds meer big business zijn en worden.
In het Nederland met zijn fascistische ‘participatiewet’ die voorschrijft dat iedereen zonder uitzondering ‘rendabel’ moet zijn.
Wat in de VS reeds een gruwelijke werkelijkheid is, lijkt ook hier meer en meer de realiteit te worden met een steeds verder geprivatiseerd gevangeniswezen.
Een gevangeniswezen waarin je terecht kan komen niet omdat je iets gedaan hebt waarvoor je je straf moet uitzitten of om de maatschappij veiliger te maken. Maar omdat je een ‘verdienmodel’ bent en louter en alleen dat: een ‘verdienmodel’ voor overheden en bedrijven die over jouw rug en dat van steeds meer anderen hun zakken vullen.
Daarom is ‘Tortured and Enslaved’ een huiveringwekkende glimp in een toekomst die we hier misschien nog een halt kunnen toeroepen en voor zover die reeds bestaat terugdraaien.
