Na de vreselijke terreuraanval in Londen wordt opnieuw gezegd geschreeuwd dat we nooit mogen toegeven aan terrorisme. Dat we onze democratie niet laten bedreigen door extremisme. En dat we ten strijde zullen trekken tegen terreur. Maar ten strijde trekken tegen terreur levert alleen maar meer terreur op.
Extremisme en terrorisme hebben een voedingsbodem nodig. Zoals bommen gooien op Syrische ziekenhuizen, een aanval, onder valse voorwendselen, op Irak, het negeren van het landjepik door Israël van de Palestijnen, het economisch uitbuiten van landen in Afrika waar wat te halen valt zoals olie, diamanten, zeldzame metalen, tropisch hout, enzovoort, enzovoort.
Mensen komen in opstand tegen het rijke, machtige westen. Want die mensen zijn niet gek en weten dat hun land geplunderd wordt, misbruikt wordt, gestolen wordt om het westerse monster te voeden met olie en andere grondstoffen en weten dat ze een miserabel bestaan lijden voor onze mobieltjes, onze auto, onze levenswijze, onze westerse waarden en welvaart.
Als iemands bestaan weinig waarde heeft en nooit enige waarde zal krijgen vanwege zijn afkomst en/of geloof moet je niet vreemd opkijken dat hij zijn miserabele leven bereid is op te offeren voor een hoger doel, voor een betere toekomst van zijn landgenoten. Moet je niet raar opkijken dat de waanzin van terrorisme een blijvertje zal blijken te zijn.
Terrorisme bestrijd je niet, terrorisme maak je overbodig, door medemenselijkheid, respect en eerlijk delen. Door een hand uit te steken zonder eisen te stellen. Door ‘onze westerse waarden’ los te laten, door de xenofoob te marginaliseren, door te stoppen met het plunderen van landen waar wat te halen valt, door te stoppen met oorlogen te beginnen voor olie en te stoppen met het opdringen van onze superieure westerse waarden.
Ook verschenen op het blog van Defrysk.
