“Als verkiezingen iets uit zouden maken zouden ze verboden worden”. En Emma Goldman heeft er een sterk punt mee. Maar juist omdat “zij” ze zouden verbieden mogen “wij” soms blij zijn. Gisteren werd de postfascistische Partido Popular in regionale en gemeenteraadsverkiezingen in Spanje opzij gezet voor het nieuwe links dat naar voren is gekomen na de pleinbezettingen van de Verontwaardigden (Indignad@s) van 15 mei 2011 en daarna.
De voorvrouw van de anti-huisuitzettingsbeweging in Barcelona, Ada Colau, is gekozen tot burgemeester.
Brussel, Berlijn en Washington zullen ook voor “wit” Europa hun ware antidemocratische gezicht laten zien, zeker als deze lijn voortgezet wordt bij de parlementsverkiezingen later dit jaar.
De Nederlandse media zwijgen. Het buitenland is afgeschaft als er (ultra)rechts onwelgevallig nieuws te melden valt.
Vraag niet voor wie de klok luidt…
De Wereld Morgen heeft wel het nieuws:
De Spanjaarden gingen op 24 mei naar de stembus voor verkiezingen in 13 van de 17 regio’s en in 8000 steden en gemeenten. De twee traditionele partijen PSOE (sociaaldemocraten) en PP (conservatieven) verliezen overal waar nieuwe progressieve lijsten hen uitdagen. Na het onverwachte electorale succes van de amper enkele maanden eerder opgerichte partij Podemos (‘Wij kunnen’) bij de Europese verkiezingen van 28 mei 2014 (acht procent) werd vooral uitgekeken naar het resultaat van deze laatste nieuwe partij.
Podemos nam echter niet overal deel aan deze verkiezingen en waar de lijst wel deelnam was dat bijna steeds in een samenwerkingsverband met andere linkse partijen en organisaties. Het ziet er naar uit dat overal waar de partij opkomt de prognoses worden bevestigd. … (Lees verder bij de bron)
Pingback: (Northern) Soulklassieker du jour: Won’t get fooled again | Krapuul
Pingback: De blijdschap verbonden aan het pleinbezetten | Krapuul