Lees in de column van Pieter Hilhorst in de Volkskrant, nog eens uitgebreid hoe minister Leers het volledig aan zichzelf te wijten heeft dat hij in zijn huidige onmogelijke positie terecht is gekomen.
Leers kon eenvoudig Mauro tegemoetkomen. De rechter had immers bepaald dat Mauro hier mocht blijven. Leers hoefde alleen het door hem aangetekende hoger beroep in te trekken. Dat heeft hij geweigerd.
Maar waarom wilde Leers per se in hoger beroep? De rechter had geoordeeld dat Mauro met zijn pleegfamilie een gezinsverband vormde en dat dus het recht op gezinsleven van toepassing was zoals is vastgelegd in artikel 8 van het Europees Verdrag van de Rechten van de Mens.
Dit hoger beroep van Leers was overigens ook al terug te vinden in onze Tijdlijn van de zaak Mauro.
