Ruim een jaar geleden, 19 september 2017 om precies te zijn, bereikte de tropische orkaan Maria het eiland Puerto Rico. Dit eiland werd door het leger van de Verenigde Staten in 1898 veroverd op de Spaanse kolonialen. Sindsdien is het een nooit officieel zo genoemde kolonie van de VS. Bij referenda is noch voor onafhankelijkheid, noch voor de status van 51ste staat gekozen, gesteld dat een Spaanstalig arm eiland in de Caribische Zee “zomaar” staat behorend bij de VS zou mogen zijn.
De verwoesting van het eiland wordt in de eerste plaats ontkend door het zittend regime in Washington. Daarnaast is de schade een goede gelegenheid in de beproefde traditie van rampenkapitalisme om de publieke diensten voor een appel en een ei aan het “particuliere bedrijfsleven” te verkopen. Naomi Klein bericht over Puertopia: het eiland moet eigenlijk zoveel mogelijk ontvolkt worden en opnieuw bevolkt door rijken voor wie het een tropisch belastingparadijs moet zijn. Voor de natuurramp was het eiland al onder financiële curatele geplaatst door een ongekozen autoriteit van buitenaf die grootschalige bezuinigingen naar beproefd recept oplegde. En zoals het Trump betaamt wordt er in Washington gelogen over de schade en het aantal doden tengevolge van de orkaan (de schatting ter plaatse bedraagt ongeveer drieduizend doden).
De infrastructuur is nog steeds niet hersteld, dat er op veel plaatsen geen elektriciteit is moet illustreren hoe slecht het overheidsenergiebedrijf werkt. Opzettelijke sabotage dus.
Er zijn plaatselijke initiatieven tot het opwekken van zonne-energie en gaarkeukens, wederkerig hulpbetoon buiten overheidsinstanties (laat staan het roofkapitaal) om. De van bovenaf opgelegde chaos tegen de ordening van onderop. Wie zal het winnen…
– Een verslag van een jaar later.
– Naomi Klein, The battle for paradise: Puerto Rico takes on the disaster capitalists. Chicago IL: Haymarket books, 2018.
