Primark, het bedrijf van de wegwerpkleding gemaakt door wegwerpmensen, ontkent dat het kleding inkoopt en verkoopt gemaakt door dwangarbeiders in Chinese concentratiekampen.
Het ‘ethische standaarden team’ van het bedrijf zegt dat er tijdens inspecties…o fuck: ik ga een beetje de propaganda van een dubieus bedrijf zitten te herhalen zeg. U snapt het al: er is volgens het bedrijf helemaal niets aan de hand en alles gaat volgens de hoogste morele en menselijke maatstaven en de rommel van dat bedrijf wordt geproduceerd door hele gelukkige, goed betaalde arbeiders – pardon: medewerkers – die elke dag fluitend naar hun werk fietsen of misschien wel met de otoo gaan.
Yeah, right.
Een vrouw in Ierland heeft in een kledingstuk dat gekocht is bij Primark een briefje gevonden van een Chinese dwangarbeidster die vertelt over de schokkende en mensonterende toestanden waaronder onder andere dat kledingstuk gemaakt is.
Dit bericht komt amper anderhalf jaar na de brand in de Tazreen fabriek in Bangladesh en een aantal soortgelijke rampen in textielfabrieken in het land daarna…
Al die doden, al die ellende in landen ver hier vandaan omwille van de winsten van grote ondernemingen die het mensdom hier hebben aangepraat hoe leuk het is voor een habbekrats vaak en veel van hun troep te kopen dat vervolgens – zoals in het geval van ook die dame in Ierland die dat briefje vond – jaren in de kast ligt zonder dat er verder naar omgekeken wordt.
Ach, onze welvaart moet ergens op rusten, toch?
Slavernij, onophoudelijke oorlogen, maar we blijven ondanks alles altijd netjes.
Of we blonderen onze haren gewoon.
Zelfde krant, zelfde dag.
ja hoor lekker links lullen, maar wel de goedkope slavenkleertjes kopen.
Pingback: Het alledaagse schandaal van de kledingindustrie | Krapuul