https://www.youtube.com/watch?v=Gc3-eGZepvk
Secondhand Daylight, het tweede album van het Britse postpunk-gezelschap Magazine, werd destijds met gemengde gevoelens ontvangen. Het album had meer gemeen met jaren ’70 progrock dan met punk/new wave, iets wat anno 1979 allesbehalve als aanbeveling gold. Mij lijkt het echter dat er slechtere voorbeelden bestaan dan Van der Graaf Generator en Bowie ten tijde van “Low”. Tijd voor eerherstel voor dit ten onrechte vergeten kleine meesterwerk.
It’s always raining over the border
There’s been a plane crash out there
In the wheatfields
They’re picking up the pieces
We could go and look
And stare
How many friends have we over there?
The border guards fight unconvincingly
Whatever we do
It seems things are arranged
We always have to feed the enemy
You could dance for me
And punch me through
Dance for me
We watched them trash thee last camera
Glued to all our TV’s
The actors on the replay
Trying again to touch you and me
But they always seem to know
Exactly what they’re talking about
Now they’ve got you in a corner
You’ve got no room to move
You’ve got no room for doubt
That’s exactly what they’re talking about
Now they’re got you in a corner
No room to move
No room for doubt
