Het past geheel in de tijdgeest – overigens heb ik het al eerder geschreven: “eigen soorten eerst” past perfect bij het racistische vertoog.
Exotische plantensoorten woekeren in Nederland. Vooral waterplanten die oorspronkelijk niet hier voorkwamen, maar door toedoen van mensen in de natuur terecht zijn gekomen, hebben zich de laatste jaren snel verspreid.
Ik wil er wel wat om verwedden dat, mits u in een enigszins verstedelijkte omgeving woont, en dat is in Nederland al gauw het geval, er fijnstraal of bezemkruiskruid bij u in de buurt groeit. Om maar wat te noemen. In een beetje bos tref je Amerikaanse vogelkers aan, ook wel bospest genoemd, zoals het waterplantje Elodea canadensis [de wetenschappelijke naam is al een weggevertje] waterpest heet. In Nederland zie ik hem niet zo veel in het wild, maar in Groot-Brittannië zie je op veel plaatsen de vlinderstruik, Buddleia – wie zou deze vlinder- en hommeltrekker willen missen?
Maar paniek over vreemdelingen die hier niet horen, de ‘Ollander kan er niet genoeg over vernemen. Direct onder de presentatie van “Geerts Angels” brult de Telegraaf vandaag dat “onze” plantensoorten het afleggen tegen vreemdelingen. U kunt gerust aannemen dat zo’n kop ideologisch aangestuurd is. En de Veronica-persdienst meldt:
Een exoot als waternavel verdringt alle inheemse waterplanten, belemmert de doorstroming van water en hoopt zich op bij gemalen en stuwen. Volgens de cijfers die het CBS op een rij zette, is de soort sinds 1990 met een factor 150 toegenomen. Parelvederkruid is in die periode vertwaalfvoudigd.
Ook op land komen invasieve exoten voor, maar minder dan in het water. Bekende woekeraars zijn de Canadese kornoelje, de Japanse duizendknoop en de gele maskerbloem.
Gemakshalve wordt hier de inheemse waternavel, die onder andere in duinvalleien groeit, als onbekend terzijde geveegd.
Ooit was de waterpest een bron van grote zorg voor de waterschappen. Vroeg of laat keert de wal het schip en is de “exoot” inheems geworden.
Bron.
