Even over naar Ethiopië… tijdje niks gehoord. Maar de economie doet het daar prima: in vijf jaar verdubbeld. Zo tegen de 125 miljoen inwoners, geen gevechten meer met de buren zoals Eritrea of Somalië. En de oorlog van Somalië tegen het afgescheiden Somaliland – jaja, echt twee aparte dingen nu – is eigenijk ook voorbij.
Maar door al die afscheidingen heeft Ethiopië, dat vroeger aan de Rode Zee en de Golf van Aden lag, nu geen enkele haven meer. Vandaar een verdrag met Somaliland om aan Ethiopië een strook van 80 km lang te verhuren en zo toegang tot de Golf van Aden te bieden, vlak bij Djibouti. Maar dat vinden Somalië, dat ten zuidoosten van Ethiopië ligt, en ook de vrienden van Somalië zoals Egypte, niet leuk.
Egypte ergert zich toch al lang aan de dam in de Blauwe Nijl in Ethiopië, omdat Egypte via die tak vrijwel al zijn zoet water krijgt.
Curieus detail: Ethiopische soldaten vochten mee tegen de nazi’s, en wat ik niet wist ook tegen de Chinezen en communisten in de Koreaanse Oorlog. Dat was nog onder de keizer Haile Selassie. Een goede vriend van ‘ons’ koningshuis. Hij was 1m60 lang.
Nu kwam er een bericht dat me niet vrolijk maakt: een oproep van de Ethiopische overheid aan zakenlieden in het buitenland om vooral in het bankwezen in het land te investeren. Ja, en dan bij voorkeur door het Grote Buitenlandse Bankwezen svp. Want van een tamelijk geleide economie willen ze nu doorstoten naar Volledig Liberaal Kapitalisme. De dat toch niet, jongens – en meisjes, de president is een vrouw.
Er zijn ook alweer hartelijke banden gesmeed met de Afrikaanse Ontwikkelingsbank. De telefoonbedrijven zijn al geliberaliseerd. De rest is bezig. Tsja.
PS1: Godsdienstvrijheid en verdraagzaamheid. We liepen toevallig een katholieke kerk binnen en daar was een mis van een Srilankaanse groep, zoals een bewaker vertelde. Weer buiten kwam er net een kennelijk Srilankaans gezin de kerk uit. Bleken die mensen Hindoes… en ze waren daar voor de gezelligheid en woonden 20 km verderop.
PS2: Er stond een enorme, grijze en vrij nieuwe Ferrari hier vlakbij, de hele avond, op mijn heenweg, maar ook terug, rond half twaalf. Toen zat er opeens een nattig briefje in originele hanepoten onder de ruitenwisser: kennelijk van een jochie van 10 die vroeg of zijn moeder, net 51, als jarige even een stukje mee mocht rijden. Ze vond Ferrari’s zo mooi… er stond alleen geen adres of telefoonnummer bij.
– Uitgelichte afbeelding: Door J.Marchand – Dit bestand is geëxtraheerd uit een ander bestand, CC BY 2.0, https://commons.wikimedia.org/w/index.php?curid=73868991
