Twee actievoerders zijn gisteren door een rechtbank veroordeeld wegens “smaadschrift”. Hun vergrijp? Zij hadden een bedrijf dat een gevangenis heeft gebouwd waar vluchtelingen worden opgesloten om vervolgens gedeporteerd te worden, ervan beschuldigd een gevangenis te bouwen waar vluchtelingen worden opgesloten om gedeporteerd te worden. Anders gezegd: hun vergrijp is dat ze zeiden wat dit bedrijf ook werkelijk deed. En ze spraken daar schande van. Dáárom worden ze veroordeeld: omdat ze de kritische waarheid uitspraken. Dat is al schokkend en schandelijk. Maar wat helemaal benauwend is, dat is de doodse stilte rond dit vonnis tot nu toe . Waar blijft de storm van verontwaardiging van activisten, journalisten, schrijvers, wetenschappers, van iedereen die kritische zin aan medemenselijkheid zou willen paren?
Waar gaat het precies om? Bouwbedrijf De Vries en Verburg heeft op Kamp Zeist een gezinsgevangenis neergezet, een gesloten locatie om vluchtelingengezinnen op te sluiten. In die gevangenis houdt ‘Justitie’ deze mensen vast om ze vervolgens het land uit te zetten, soms rechtstreeks hardhandig, altijd rechtstreeks gedwongen. De Anarchistische Anti-deportatiegroep Utrecht AAGU heeft hier fel campagne tegen gevoerd. En zo gebeurde het dat twee actievoerders gearresteerd werden omdat ze posters plakten met de tekst: “Bouwbedrijf De Vries en Verburg – Uw duurzame partner in deportatie – bouwt vol trots een gezinsgevangenis voor vluchtelingen op kamp Zeist”. Dat was op 5 april van dit jaar. Op de kop af acht maanden later, op 5 december, stonden de twee mensen voor een rechtbank in Den Haag. Aanklacht: smaad, om precies te zijn “smaadschrift”. Het bedrijf zelf had kennelijk aangifte gedaan, het Openbaar Ministerie ging er mee aan de haal, en gisteren bleek ook de rechter er in mee te gaan want die wees als vonnis: schuldig. Er komt nog wel hoger beroep, maar de toon is wel gezet. Deze gerechtelijke uitspraak is verachtelijk repressief.
(Lees verder bij de bron van dit artikel)
Via:: ravotr
