De strijd tegen racisme kent twee grote obstakels. De eerste is het racistische establishment zèlf en haar steunpilaren, van PVV-politici en VVD-bewindslieden, rechtse columnisten, discriminerende personeelschefs en discotheekbewakers en noem maar op. Maar zij en hun racisme zouden het een stuk moeilijker hebben als dat tweede obstakel er niet was: al die links-van-het-midden intellectuelen en spraakmakers en bloggers, mensen die racisme natuurlijk verfoeilijk vinden, maar vooral ook vinden dat we daarin niet moeten overdrijven. Alsof een conflict verdwijnt door alle kanten van een scherp debat evenwichtig weg te nuanceren.
Dat zijn dan van die mensen die kritiek op Zwarte Piet maar overdreven vinden, en “dus je vindt mij een racist als ik Zwarte Piet leuk vind?” roepen als de kritiek wat scherper wordt verwoord. Van die mensen die over slavernij vooral weten te melden dat die altijd heeft bestaan, dat ook Afrikanen er aan meededen, en dat het dus geen reden is om juist de westerse slavernij en slavenhandel zo beklemtonen als koloniaal racistisch verschijnsel.
(Lees verder bij de bron van dit artikel)
Via:: Doorbraak
