Zoals verwacht is het binnen het Front National onrustig geworden na de zware nederlaag tijdens de Franse presidentsverkiezingen. De kritiek richt zich vooral op partijleidster Marine Le Pen en haar rechterhand Florent Phillipot. De aanval werd al op zondagavond geopend door Marine’s vader, Jean-Marie Le Pen, die Marine en Phillipot een half uur na het bekend worden van de uitslag opriep op te stappen. Jean-Marie schoof de verantwoordelijkheid voor de nederlaag volledig in de schoenen van dochterlief, die volgens hem over geen greintje charisma beschikt en de partij teveel naar het politieke midden heeft laten afdwalen.
Niet alleen vader Le Pen twijfelt aan de leiderscapaciteiten van Marine, ook binnen het hogere- en middenkader van de partij neemt de kritiek toe. Enkele weken geleden leek de partij nog af te stevenen op een score van 40%. Dat zou een prima uitslag zijn geweest, waarop de partij verder had kunnen bouwen. Dat de feitelijke uitslag zoveel lager is uitgevallen, wordt vooral geweten aan Le Pen’s zwakke openbare optreden, met name tijdens het tv-debat met Macron, waarin de laatste – zelf geen ijzersterk debater – Le Pen alle hoeken van de kamer liet zien. Volgens de peilingen kostte haar desastreuze optreden tijdens dat debat Le Pen tien- en mogelijk honderdduizenden stemmen.
Het ware probleem ligt echter niet bij Le Pen’s inderdaad niet bijzonder sterke openbare optreden, maar bij het onvermogen van de partij te kiezen tussen een harde- en een ‘zachte’ lijn. Als de verkiezingen iets hebben aangetoond, dan is het wel dat extreemrechts in Frankrijk – evenals in Nederland en Duitsland – alleen aan de macht kan komen met de hulp van traditioneel rechts. Daarvoor is het echter nodig – in elk geval in woord – op te schuiven naar het politieke midden. Marine Le Pen realiseert zich dat, en heeft er de afgelopen jaren alles aan gedaan om de partij te moderniseren door afstand te nemen van het radicale gedachtegoed van oprichter Jean-Marie Le Pen. Die poging zich te distantiëren van de erfenis van Le Pen sr. ging zelfs zó ver, dat ze haar vader uit de partij bonjourde, iets wat de familiebetrekkingen geen goed heeft gedaan. Naar nu blijkt, is dat niet voldoende geweest. Om een kans te maken op de overwinning, had Le Pen de aanhang van de conservatieve kandidaat Fillon moeten overtuigen in de tweede ronde op háár te stemmen. Fillon riep echter meteen na de eerste ronde zijn aanhang op in de tweede ronde op Macron te stemmen, een advies dat die aanhang in overgrote meerderheid volgde.
Marine Le Pen heeft daaruit de conclusie getrokken dat de modernisering en ‘normalisering’ van het Front National in een hogere versnelling verder moet gaan. Volgens het geruchtencircuit zou Marine Le Pen om de breuk met het verleden te symboliseren zelfs een naamsverandering van het Front National overwegen. Voor het harde, fascistische en/of conservatief-katholieke smaldeel binnen het FN is dat echter onaanvaardbaar. Dat smaldeel voelt zich niet vertegenwoordigd door de ‘slappe’ Marine Le Pen, maar door haar nicht Marion Marechal-Le Pen, niet geheel toevallig ook de favoriet van haar grootvader Jean-Marie. Marine ziet de bui natuurlijk al hangen en heeft er de afgelopen tijd alles aan gedaan Marion naar de marge te schuiven, o.a. door haar geringschattend te betitelen als ‘maar een parlementariër’, aan wier mening geen groot gewicht moest worden toegekend.
Uiteraard is Marion niet van plan zich op een zijspoor te laten rangeren door haar tante. Zélf heeft ze beslist ambities van de hoogste orde. Hoe dit familieconflict – dat óók een ideologisch conflict is – afloopt, valt niet te voorspellen. Niet alleen Macron, ook Marine Le Pen staan nog een paar hete jaren te wachten.
Update: Le Figaro meldt dat Marion Marechal-Le Pen zich heeft teruggetrokken uit de partij en al haar politieke functies neer zal leggen. Wordt vervolgd….
