Wat men over punk laat in de jaren zeventig kan zeggen kan ook gezegd worden over wat Northern Soul ging heten, een golf die in 1968 opkwam. Jongeren uit de werkende klasse hadden geen zin om in slonzige kleding in de kussens gelegen veel weetjewels uitend te luisteren naar freakmuziek. Er moest speciaal gekleed gedanst worden, en wel op het genre dat steeds meer gebannen werd van de radio: soul! In 1968 en later werd de Britse singlehitparade overvallen door allerlei nummers van jaren eerder die via de dansvloer en een nog meewerkende handel de weg naar de pickup wisten te vinden. Tot besloten werd dat “regionaal” uitbrekende hits eigenlijk geen hits waren, na 1971. “Regionaal” wilde zeggen: niet in Londen of het zuiden van Engeland. Nog slechts zelden braken de singles daarna nog door.
Dit is zo’n nummer, uit 1967, maar pas een hitsingle van 1969. Het mag dan een dansvloernummer zijn, maar het gaat mij in de eerste plaats om de tekst, ondersteund door het intro dat al alle hoop laat opgeven, en de extraductie in de vorm van mokerachtige drumslagen: voorbij!
“My life is a masquerade, since you took your love away…. If I cannot have your love I don’t need your sympathy.”
Misschien heeft La Santing het wel begrepen maar zij had er van af moeten blijven met haar easylisteninguitvoering.
The Isley Brothers bij Motown.
