Over het International Tribunal for Natural Justice (ITNJ) is niet bijzonder veel geschreven. Wie op zoek gaat vindt aanvankelijk vooral publicaties van het ITNJ zelf. Daar stelt het ‘tribunaal’ pedofilienetwerken op de korrel te nemen, wat op zich uiteraard een lovenswaardige doelstelling is.
Zoek je wat verder dan blijkt echter dat het INTJ zich op ‘satanistisch ritueel misbruik’ richt en dan wordt het een heel ander verhaal. De irrationele paniek rond ritueel misbruik bestaat al langer, maar kreeg in 2016 een impuls via Pizzagate, de fact free beschuldiging aan het adres van Hillary Clinton en andere Democraten waarin zij in een kelder van een pizzeria in Washington kinderen zouden hebben misbruikt. Evenmin als voor ritueel misbruik in het algemeen is voor Pizzagate ooit enig bewijs geleverd; de betreffende pizzeria bleek niet eens over een kelder te beschikken.
Pizzagate werd echter erg serieus genomen door tegenstanders van Hillary Clinton, wat neerkomt op medestanders van de voormalige Amerikaanse president Donald Trump. De initiatiefnemer van het INTJ, de in Zimbabwe geboren Brit Sacha Stone, is eveneens fan van Trump.
Conspiritualism
Sacha Stone mislukte als rockmuzikant, maar ontdekte vervolgens meer talent te hebben voor het leiden van een New Age sekte. Die begon hij, met klinkende namen als Humanitad en New Earth Project. Gezien de omvang en luxe van zijn onderkomen op het Indonesische Bali, waar hij ook allerlei evenementen organiseert, gaat hem dat stukken beter af dan muziek maken. Stone is dan ook geen kleine jongen binnen New Age contreien, op Facebook heeft New Earth Project 263.000 volgers.
Van zijn spirituele opvattingen passen er dertien in een dozijn. Het ‘zelf’ is er de kern van: ‘Actualization of self is my religion. If there’s any objective it should simply be perfecting relations with Self’. Kortom, het van de New Age beweging bekende ‘navelstaren’.
Sacha Stone verbindt het ‘zelf’ aan rechts georiënteerd libertarianism wanneer hij belasting betalen ‘diefstal van levenskracht’ noemt, maar plaatst spiritualiteit vooral in het kader van complotfantasieën. Conspiritualism met andere woorden. Wie meent bij een Covid-vaccinatie een kwaadaardige chip ingespoten zal daar bij Stone zeker bevestiging voor vinden: ‘Anyone who rolls their sleeve up for a vaccine – or an RFID nanochip – is absolutely inviting the Beast to take control of their soul.’
Complottheorieën over 5G behoren eveneens tot het repertoire van Stone. Hij maakte er een video over met de veelzeggende titel: 5G Apocalyps, The Extinction Event. Wie de tien dollar betaalde die Stone voor het zien van deze video wenste te ontvangen kreeg tien procent korting op het ‘5GBioshield’. Dit door hem op de markt gebrachte apparaat zou beschermen tegen de schadelijke effecten van 5G. Kostte $350, wat veel geld is voor een simpele USB-stick, want meer dan dat was het niet. Pure oplichterij dus.
De technologie achter het 5GBioshield was volgens Stone afkomstig uit Rusland. ‘It’s backed by the former director of the KGB, by good people in Russia’, zei hij in deze video. Deze positieve verwijzing Rusland staat niet op zich, want Stone draagt verder ook de Russische president Wladimir Poetin een warm hart toe. Hij herkent niet alleen bij Donald Trump, maar ook bij Poetin zo goed als Messiaanse eigenschappen. Beiden zijn volgens hem ‘verheven leiders’ die het opnemen tegen de ‘kinderbloed drinkende satanistische elite’.
Sacha Stone past in dezelfde categorie als de Amerikaanse complotmalloot Alex Jones, die ook al allerlei tovermiddelen in de aanbieding heeft, zoals anti-Covid tandpasta. In 2018 verscheen de voormalige NSA-medewerker William Binney in Jones’ show Infowars. Kleine wereld, want Binney is eveneens een bekende in de omgeving van Sacha Stone. Dat wordt treffend genoeg bevestigd via een Russische website over het ITNJ. Overigens noemde ik William Binney en zijn banden met Stone eerder al in een ander artikel dat ik voor Krapuul schreef.
Complotdenkers
Stone omringt zich met een keur aan complotdenkers. De zich ‘voormalige Illuminati-bankier’ noemende Nederlander Ronald Bernard is er daar een van. Op Youtube verscheen een gesprek dat Stone in Amsterdam voerde met Bernard, over wie getwijfeld wordt of hij echt wel bankier is geweest. Waar geen twijfel over bestaat is dat Bernard adviseert om de Protocollen van Sion te lezen, zonder een seconde te wijzen op de antisemitische essentie van dit beruchte geschrift.
Een van de oldtimers onder de conspiracy buffs, G. Edward Griffin, was te gast bij het door Stone op Bali georganiseerde New Earth Festival. Griffin is al decennia verbonden aan de John Birch Society, een primaire bron van complottheorieën in de VS na WOII. Verder is Sacha Stone een bekende van David Icke, de Britse complotdenker die vooral bekend is door zijn bijzondere inzicht dat de wereld gecontroleerd wordt door buitenaardse reptielen gehuld in een menselijke gedaante. Icke verspreidt daarnaast desinformatie over de ramp met MH-17 van het soort dat men in Moskou graag ziet. Gezien zijn positieve gevoelens voor Poetin zal Stone daar geen problemen mee hebben.
Er verscheen een video op Youtube van een onderhoud tussen Sacha Stone en David Icke. Daarbij schoof ook Sean Stone aan, de zoon van de beroemde filmregisseur Oliver Stone (geen familie van Sacha Stone overigens). Sean Stone is eveneens een fervent verspreider van complottheorieën. Tijdens het Youtube item met Sacha Stone zei hij dat boeken van David Icke bij zijn vader – een kennis van Poetin – op de plank stonden. Later werd deze video van (of door) Youtube verwijderd.
Sabbateans
Voor Sacha Stone bestaat er geen groter kwaad dan wat hij de ‘Sabbateans’ noemt. Die sleept hij werkelijk overal bij. Zo associeert hij de Sabbateans met de onder complotdenkers immers populaire Orde der Illuminaten van Adam Weishaupt.
Het Sabbatisme ontstond in de 17e eeuw toen een rabbi in Smyrna (het huidige Izmir in Turkije) het licht zag en zich tot de in Torah geprofeteerde Messias uitriep. Daarmee bracht deze Sabbatai Zevi de Joodse wereld in rep en roer. Joden in Europa pakten hun koffers al om naar het Beloofde Land te reizen. De Messias was immers verschenen, waarmee het verbod voor Joden op vestiging in Palestina weg viel. Men kwam echter van een koude kermis thuis toen Zevi zich onder druk van Sultan Mehmed IV tot de islam bekeerde en zo de Messiaanse droom ineen deed storten.
Een complete bekering was het echter niet. In plaats daarvan gaf Zevi het startschot tot het ontstaan van een hybride religie met zowel islamitische als Joodse aspecten. Zijn volgelingen vormden door de eeuwen heen een traditie die Turken kennen als de Dönme (bekeerlingen). In Turkije zijn zij al tijden het doelwit van complottheorieën. Vooral fundamentalistische moslims kunnen er wat dat betreft wat van. Zij zien de Dönme als Joden, al wordt dat geenszins bevestigd door de Israëlische wetten over de Joodse identiteit. De Dönme vallen ook daar buiten het schip.
De Dönme/Sabbatisten van tegenwoordig zijn doorgaans seculier georiënteerd en stellen zich veelal erg low profile op. Wat verklaarbaar is wanneer zowel moslims als Joden een probleem met je hebben. Hoe dan ook, de Sabbatisten zijn een Turkse aangelegenheid. De internationale satanische beweging die Stone ervan maakt bestaat niet en heeft nooit bestaan.
Dat hij zo gefixeerd is op Sabbatisten heeft alles te maken met zijn antisemitisme, dat daarnaast tot uiting komt in zijn absurde bewering dat Hitlers misdaden in de jaren vijftig werden bedacht en dat de nazi Holocaust lang niet zo erg was als de feiten aangeven.
Verder heeft Stone het over de Babylonian Blood Cult, waarmee hij aansluit bij het antisemitische waanidee uit de Middeleeuwen dat Joden bloed van christelijke kinderen door hun matzes mengden. Stone begon zelfs een speciale instantie om deze valse en bloedgevaarlijke mythe in stand te houden. Inderdaad, het International Tribunal of Natural Justice (ITNJ).
Chief justice en chief councel
De chief justice van het ITNJ heet Sir John Branagh, al noemt de man zich ook Marguis de Segre, Count of Bague en Count de Bauge et de Fontevrault. Branagh verschijnt gehuld in toga op de New Earth Project feestjes van Stone op Bali. Een jurist is hij echter zeker niet. Althans, niet meer, want hij werd in 2018 van de rol verwijderd in Australië. Daar wist hij naar verluidt een mouw aan te passen via een bij een postorderbedrijf gekocht diploma.
Tot voor kort was de voormalige CIA-agent en latere klokkenluider Robert David Steele de chief councel van het ITNJ. Eveneens een bijzonder type die Steele. Hij verspreidde Pizzagate nonsens en was goed bekend met de kringen waar de beruchte bron van complottheorieën QAnon uit ontstond. Sacha Stone kent ook veel raakvlakken met QAnon. Daar kwam ‘satanistisch ritueel misbruik’ immers eveneens centraal te staan.
Op eigen houtje construeerde Steele een variant op Pizzagate door bij het eerder genoemde Infowars van Alex Jones vol te houden dat ontvoerde kinderen als slaven naar de planeet Mars werden vervoerd. De NASA nam de moeite om het te ontkennen.
Robert David Steele huldigde de overtuiging dat Covid een hoax was. Dat deed hij tot kort voor zijn overlijden vorig jaar, aan de gevolgen van Covid…
Noam Chomsky
Op de website van het ITNJ vond ik een lijst met advocates van de organisatie. Dat daar figuren als de UFO-oplichter Steven M. Greer en de 9/11 truther Susan Lindauer op stonden was geen verrassing. Waar ik veel meer van opkeek was de naam op dezelfde lijst van Noam Chomsky, de linguïst, filosoof, publicist en politieke activist die wereldwijd al decennia veel respect geniet binnen radicaal links. Wat doet hij in vredesnaam bij een primaire exponent van de complot-hype waarvan we de gevolgen kennen: bedreigingen en intimidaties richting politici, wetenschappers en journalisten, alsmede talloze verstoorde sociale relaties.
Ik kon het niet geloven en veronderstelde dat Chomsky buiten zijn weten op die lijst was geplaatst. Hetzelfde bedacht ik me over een videoboodschap van Chomsky die vertoond werd tijdens een door Sacha Stone voorgezeten bijeenkomst van het ITNJ in Londen. En over een item van Chomsky binnen Sacha Stone’s video-symposium Big Brother Out of Control. Kon beide heel eenvoudig gemanipuleerd of gefabriceerd zijn.
Toch bleef er een onbehaaglijk gevoel hangen. Wanneer ik die lijst met ITNJ advocates kon vinden kon Chomsky, of iemand in zijn omgeving, dat immers ook. Waarom ondernam hij niets om zich van het ITNJ te distantiëren? (wanneer ik zou ontdekken dat ik door iemand als Sacha Stone ergens bij gesleept werd belde ik dezelfde dag nog een advocaat…).
Faurisson
Een kwart eeuw geleden had ik naar aanleiding van het overlijden van een gemeenschappelijk kennis korte tijd contact met Chomsky. Los daarvan heb ik door de jaren heen veel respect voor hem gekend. Met name vanwege zijn enorme staat van dienst als criticus van het Amerikaanse imperialisme en het Israëlische Apartheidsbeleid. Dit neemt niet weg dat Chomsky begin jaren tachtig een controversiële beslissing nam door zich te associëren met de Franse professor en Holocaust-ontkenner Robert Faurisson.
In ‘78 en ‘79 verschenen twee ingezonden brieven van Faurisson in LeMonde waarin hij schreef dat de gaskamers waarin talloze slachtoffers van het nazi-regime de dood vonden nooit hadden bestaan. Faurisson werd daarop aangeklaagd voor laster en het aanzetten tot haat, met een veroordeling tot een voorwaardelijke gevangenisstraf en het betalen van een boete als gevolg.
Naar aanleiding van Faurissons brieven aan LeMonde verscheen een petitie waarin Faurisson tot groot verdriet van veel Franse intellectuelen een ‘gerespecteerde professor’ werd genoemd. De petitie werd niet alleen ondertekend door andere Holocaust-ontkenners als Serge Thion, Arthur Butz en Mark Weber, maar ook door Chomsky. Niet dat hij op enige wijze zelf de Holocaust ontkende, maar hij onderschreef wel het recht van Faurisson om dat te doen, wat op zich al voldoende aanleiding was voor veel verontwaardiging in Frankrijk.
Chomsky reageerde met het essay Some Elementary Comments on the Rights of Freedom of Expression, waarin hij zijn critici een gebrek aan respect voor het recht op vrijheid van meningsuiting verweet. Hij stelde dit essay ter beschikking aan een ieder die het maar wilde publiceren. Niet erg verstandig, want de zojuist genoemde Serge Thion maakte daar samen met een andere Holocaust-ontkenner, Pierre Guillaume, handig gebruik van. Met als gevolg dat het essay als voorwoord van een boek van Faurisson terechtkwam. Chomsky probeerde dat nog te voorkomen, maar tevergeefs, want tegen de tijd dat hij in actie kwam lag Faurissons boek al bij de drukker.
Het was een andere tijd; een tijd waarin Holocaust-ontkenning nog weggepoetst kon worden met het recht op vrijheid van meningsuiting. Die vlieger gaat tegenwoordig alleen nog op voor extreemrechts. Meer algemeen wordt het ontkennen van de Holocaust tegenwoordig niet meer gezien als een mening, maar als een uitlating die de reikwijdte van het recht op vrijheid van meningsuiting juist markeert.
Het is goed mogelijk dat de Faurisson-affaire gretig werd aangegrepen door lieden die om andere redenen een probleem met Chomsky hadden. Maar hoe dan ook, de les van destijds lijkt niet aan hem besteed te zijn geweest, want meer dan veertig jaar na de publicatie van Faurissons beruchte boek is zijn naam wederom verbonden geraakt aan iemand die zei dat de nazi’s niet zo erg waren.
Rood-bruin
Vraagtekens worden zo onherroepelijk en belanden als gevolg daarvan ook bij Chomsky’s latere opinies. Met de sympathie van Sacha Stone voor Poetin in het achterhoofd eveneens bij wat Chomsky recentelijk stelde over de oorlog in Oekraïne.
Volgens Chomsky dient er onderhandeld te worden met Rusland; onderhandelingen waarover het moeilijk voorstelbaar is dat ze in het nadeel van Poetin uit zouden pakken. Hij ging zelfs zo ver Donald Trump te prijzen, omdat die zich eveneens uitsprak voor onderhandelingen met Moskou. De pro-Trump publiciste Cassandra Fairbanks stak Chomsky daar een pluim voor op de hoed. Dezelfde Cassandra Fairbanks die op goede voet staat met Gavin McInnes, de oprichter van extreemrechtse Proud Boys. Geen kringen waar je als socialist bijval van wenst te krijgen.
Het gaat te ver om hier nader in te gaan op Chomsky’s opvattingen omtrent de oorlog in Oekraïne. In plaats daarvan verwijs ik naar een open brief aan Chomsky van een aantal Oekraïense academici in de VS, waarin zijn standpunten in deze op een rij staan en ook van kritiek worden voorzien.
Wat is er gaande met Noam Chomsky? Dat zijn hoge leeftijd hem parten speelt en dat Sacha Stone hem daardoor iets op de mouw kon spelden is een mogelijkheid. Een andere, nog meer verontrustende mogelijkheid is echter dat Chomsky typerend is geworden voor het nieuwe normaal van een snel groeiende groep binnen radicaal links; een groep waarbinnen aansluiten bij complottheorieën van extreemrechtse snit als bon ton wordt beschouwd. Zeker sinds de Russische invasie van Oekraïne is ‘rood-bruin’ in opmars.
Dat laatste valt sowieso niet mee voor socialisten die de strijd tegen extreemrechts en totalitarisme voorop plaatsen, maar het wordt nog pijnlijker als zou blijken dat het ook met Noam Chomsky die kant op is gegaan.
Die pijn geldt ook voor mij, want zoals gesteld heb ik op zich veel respect voor hem. Daardoor ben ik geneigd hem het voordeel van de twijfel te gunnen. Dat doe ik via de veronderstelling dat hij aanvankelijk niet door had wat voor vlees hij met Sacha Stone in de kuip had en dat er vervolgens zoveel prangende zaken waren (zoals het beschuldigen van het westen in verband met de Russische aanval op Oekraïne) dat afstand nemen van de New Age leider en diens obsessie met antisemitische complottheorieën geen absolute prioriteit meer voor hem had. Toegegeven, het is mager, maar iets beters kan ik helaas niet bedenken om Chomsky wat betreft Sacha Stone en het ITNJ te verdedigen.
Uitgelichte afbeelding: By Σ, retouched by Wugapodes – File:Noam_Chomsky_portrait_2017.jpg, CC BY-SA 4.0, https://commons.wikimedia.org/w/index.php?curid=85616571
