Een van de mooiste songs van de veel te vroeg overleden Robert Long (Bob Leverman). Long was misschien wel de beste tekstdichter die Nederland ooit heeft gekend – veel beter dan Lennaert Nijgh imo. Zijn Nederlandstalige debuut Vroeger of Later lag in ’74 – ’75 bij alle hippies en linkse activisten op de draaitafel.
De bekendste song van Vroeger of Later is ongetwijfeld Mien, een liedje waar we destijds als blowende anarchisten om voor de hand liggende redenen geen genoeg van konden krijgen. Kalverliefde is misschien nóg wel mooier. Zelden is de verwarring, de onhandigheid en de pijn die bij de eerste liefde horen zó goed beschreven als hier.
Ja kalverliefde was het wel
misschien zelfs min of meer een spel
dat werd gespeeld,
en met je hobby’s werd gedeeld
soms zat je samen in een klas
of liep je door het hoge gras
buiten de stad
onhandig mompelde je wat
onhandig fluisterde je: schat!
ook ging je met haar mee naar huis
en deed je huiswerk bij haar thuis
dan zei ze: mam?! mag hij straks ook een boterham?
ze zeiden dat je met haar ging
want om je pink droeg jij haar ring
met rode steen, die gaf ze eerder aan geen een..
zo’n mooie ring had jij alleen
dan komt de tijd waarop je ziet
met meisjes lopen is toch niet zo als je dacht
wat had je eigenlijk verwacht?
je kleurde diep tot in je nek
als vriendjes riepen: Meiden gek!
omdat je wist, met vissen had men jou gemist
en liever had jij ook gevist
en ’s avonds zeg je na een feest
waar je met haar bent heen geweest
hier is je ring..
wat moet ik met dat klere ding?!
en het leek haar ’s avonds nog zo echt
en nu opeens heb jij gezegd..
ik wil niet meer..
de eerste keer doet zo iets zeer
dan lig je huilend in je bed
je voelt een redeloos verzet
en ook de pijn
je denkt zo zal het nooit meer zijn
zo zal het zeker nooit meer zijn
je weet zo zal het nooit meer zijn
Uitgelichte afbeelding: Door Hans Peters / Anefo – http://proxy.handle.net/10648/ac54e782-d0b4-102d-bcf8-003048976d84, CC0, https://commons.wikimedia.org/w/index.php?curid=67971189
