Jan van Oort (Jean Dulieu) en Marten Toonder, beschrijvers van de Andere Wereld, deden hun inspiratie (mede) op in het Baarnse Bos. Ik ken dit bos wel, het is nauwelijks nog een bos te noemen. Een parkachtige voorziening met rechte wegen en veel, heel veel honden die worden uitgelaten. Zelden kom je wandelaars tegen zonder hond(en). Mijzelf dan bijvoorbeeld. Nederland is rijk aan dat soort bossen, die volgens opiniepeilingen “De Nederlander” het gevoel geven dat dit nu echt natuur is. Het bos waarin Ard van der Steur kantoor hield in het kasteel Huys te Warmont is ook zo’n park, een park dat dan hoort bij dat kasteel. Dat het Baarnse Bos tegenover paleis Soestdijk ligt is uiteraard geen toeval.
Maar goed, toen de scheppers van respectievelijk het bos van kabouter Paulus en de wereld van Tom Poes en Olivier B. Bommel mede door dit bos werden geïnspireerd had je misschien nog niet zoveel honden als huisdier (een typerend welvaartsverschijnsel) en waren er ook veel minder mensen in Nederland van wie de meesten ook geen auto hadden.
In het Baarnse Bos zijn twee meren, de overgebleven mogelijk natuurlijke elementen naast het reliëf – het bevindt zich aan het begin of einde van de Utrechtse Heuvelrug. De Grote Kom en de Kleine Kom.
De Grote Kom is inmiddels van zijn natuurlijke vormen ontdaan, er staat een hek omheen, er is beschoeiing aangelegd en voor wie op het idee zou komen er in te zwemmen zijn er trapjes om er in en er uit te komen. Op mooie zomerse dagen zie je er wel eens mensenkinderen in poedelen maar in het algemeen duiken er honden in. De eenden die er vroeger rondzwommen zijn er niet meer nu de toegang tot het meertje zo vergemakkelijkt is voor storende passanten. Als ik naïef wil redeneren zou ik denken dat de trapjes er zijn om reeën die bij ongeluk in het water terechtkomen de kans te geven te ontsnappen. Het Amsterdam-Rijnkanaal met zijn loodrechte oevers is een massamoordenaar voor reeën, zoals autowegen en wat er op kart het voor alle levende wezens zijn.
Om de meertjes in het Baarnse Bos te behouden moeten ze van hun natuurlijkheid ontdaan worden. Dat is het lot van “natuur” in Nederland en er hoort natuurlijk ook overleg bij met wat wel niet de minsten zullen zijn: de hondenuitlaters v/m van Baarn. De beschoeiing die de Kleine Kom moet gaan redden moet hondvriendelijk zijn.
Zaterdag kregen de hondenbezitters te horen dat het beton er sowieso gaat komen. “We hebben gekeken hoe we die wand echt heel flauw kunnen maken, zodat honden straks goed in en uit het water kunnen”, zegt boswachter Janneke Ordelmans. Nu moeten we met de gemeente overleggen hoe we de meerprijs daarvan recht kunnen trekken, dus dat de gemeente een deel meebetaalt. Zo hopen we voor de hondenbezitters heel veel opgelost te hebben.”
Een betonnen beschoeiing zal de reeën niet redden, om van andere gewervelde dieren die ongewild in het water terechtkomen te zwijgen. Maar alleen de honden lijken in het vertoog over het lot van de meertjes een rol te spelen.
Treurig.
Pingback: Heel Nederland een hondenuitlaatplek, te beginnen bij het Baarnse Bos? | Krapuul