De beruchte ultralinkse activist Alex Brenninkmeijer, zich noemend Nationaal Ombudsman, zegt dat met het ministerie van justitie, en speciaal met Staatssecretaris Teeven niet te werken valt.
Maar ook op andere terreinen ziet Brenninkmeijer (waar ken ik die naam ook alweer verder van?) verloedering op hoog Haags niveau.
Bovendien weet de burger door de ‘chaotisering in de politiek’ – de steeds wisselende politieke verbonden – nauwelijks nog waar hij aan toe is. ‘Neem de studiefinanciering. Eerst maakt een student keuzes volgens het bestaande systeem, dan volgens de langstudeerboete, dan gaat die niet door. Ook met de kinderdagverblijven voorzie ik zo’n zigzagbeleid: nu verdwijnen ze, straks zijn ze weer nodig als we willen dat vrouwen meer gaan werken.’
De ministeries raken door de onzekere politieke verhoudingen verkrampt. ‘Het kabinet denkt alleen aan het halen van de helft van de stemmen. Dan kan de ombudsman ons niks maken, is de teneur’, verzucht Brenninkmeijer. ‘Vooral het departement van Veiligheid en Justitie is een wonderlijk bolwerk. Het denkt altijd gelijk te hebben. Maar iets als de vreemdelingenbewaring is in Nederland echt niet goed geregeld.’
Journalistiek van stilistisch en orthografisch uitgedaagde mensen bij de Bruine Bode. Waar het woord “beleidsdiarree”, dat Brenninkmeijer klaarblijkelijk gebruikt voor de uitbraaksels van de twee bruine kabinetten, wel gepast is.
[ beleidsdiarree doet overheid vastlopen]
Vervelend is dat wij met zijn allen ook vastlopen.
“De beruchte ultralinkse activist Alex Brenninkmeijer, zich noemend Nationaal Ombudsman, zegt dat met het ministerie van justitie, en speciaal met Staatssecretaris Teeven niet te werken valt.’
Weet iemand of er ooit met een dictator goed mee te werken is geweest?
Viel het mee te werken met Franco?
Viel het mee te werken met Pinochet?
Viel het mee te werken met Videla?