Na Communisme nu Sharia als Angstbeeld

Deze week werd met name door de rechtse pers en blogsites (Spits, De Dagelijkse Standaard, Carel Brendel, Hoeiboei, Arend Jan Boekestein en de Dutch Defense League)  met enige euforie het rapport van de Amerikaanse denktank welke waarschuwt voor de grootste dreiging van de Verenigde Staten: de Sharia.

Hierbij gaat het om een onderzoek van het neoconservatieve en militaristische  Center of Security Policy. Om meer inzicht te krijgen vanuit welke bias dit onderzoek gedaan is, is het interessant om het Centrum voor Veiligheidsbeleid eens wat nader te bekijken.

Het Center for Security Policy (CSP) is in 1988 opgericht door Frank Gaffney en die tevens lid is van de derde wederopstanding de Commissie Present Danger (CPD). In zijn twee vorige vormen diende de CPD als een pressiegroep. Voor het eerst in 1950 toen zij grote druk uitoefende het Congres voor een post-Tweede Wereldoorlog herbewapening en het inzetten van troepen die de inleiding van de Koude Oorlog vormde.

In 1976 liet de groep weer van zich horen toen zij een groep van hardliners in de Koude oorlog voor zich wonnen en er druk werd uitgeoefend om de sinds de begin zestiger jaren ingezette periode van ontspanning tussen de Sovjet-Unie en de Verenigde Statent terug te draaien. Daarvoor in de plaats moest teruggegaan worden naar de containment-politiek zoals die door president Truman in 1947 werd geformuleerd in de Truman-doctrine.

Volgens Gaffney  is de CSP gemodelleerd op een eerdere versie van de commissie die in 1970 er op gericht was om de ontspanningspolitiek te bestrijden en agressieve anti-Sovjet defensiebeleid te promoten. [1]

De organisatie beweert dat het de “oprichting van een succesvol nationaal veiligheidsbeleid door middel van het gebruik van alle elementen van de nationale macht.”  promoot. Volgens de CSP is: “De filosofie van ‘Peace through Strength’  niet een slogan voor militaire macht, maar een geloof dat de nationale macht van Amerika moet worden bewaard en op een juiste manier worden ingezet omdat zij een unieke wereldwijde rol hebben bij het handhaven van vrede en stabiliteit.”

De bekende onderzoeksjournalist Jason Vest, ondermeer bekend vanwege zijn stukken over de martelingen en het misbruik van gevangen  in de Abu Ghraib gevangenis, stelt in een door hem in 2002 gepubliceerd artikel “The Men From JINSA and CSP “ [2],dat  het recept van Gaffney en het CPS bestaat uit het afvoeren van alle wapenbeheersingsprogramma’s, verder ontwikkelen van wapensystemen die vrijwel iedereen wil afschaffen en onbeperkt ontwikkelen van alle nationale raketverdedigingsprogramma’s.

“Indeed, there are some in military and intelligence circles who have taken to using “axis of evil” in reference to JINSA and CSP, along with venerable repositories of hawkish thinking like the American Enterprise Institute and the Hudson Institute, as well as defense contractors, conservative foundations and public relations entities underwritten by far-right American Zionists (all of which help to underwrite JINSA and CSP). It’s a milieu where ideology and money seamlessly blend: “Whenever you see someone identified in print or on TV as being with the Center for Security Policy or JINSA championing a position on the grounds of ideology or principle–which they are unquestionably doing with conviction–you are, nonetheless, not informed that they’re also providing a sort of cover for other ideologues who just happen to stand to profit from hewing to the Likudnik and Pax Americana lines,” says a veteran intelligence officer. He notes that while the United States has begun a phaseout of civilian aid to Israel that will end by 2007, government policy is to increase military aid by half the amount of civilian aid that’s cut each year–which is not only a boon to both the US and Israeli weapons industries but is also crucial to realizing the far right’s vision for missile defense and the Middle East.”

Tijdens de jaren 1990, was het CSP een belangrijke pleitbezorger van de eerste Golfoorlog en later, tijdens de Bill Clinton regering, van het idee om Saddam Hoessein omver te werpen. In 1990, organiseerde neoconservatieven verbonden aan CSP, het Comite voor Vrede en Veiligheid in de Golf (CPSG), een spin-off van CSP, dat werd geleid door Richard Perle. CPSG ontving een start financiering van de de Lynde & Harry Bradley Foundation  http://en.wikipedia.org/wiki/Bradley_Foundation  en werkte nauw samen met de burgers voor een Vrije Koeweit, een drukkingsgroep gefinancierd door de Koeweitse monarchie. [3]
In 1998 adresseerde het CPSG een brief aan president Clinton die de aanval op Irak onderschreef.

“What is needed now is a comprehensive political and military strategy for bringing down Saddam and his regime… We urge you to provide the leadership necessary to save ourselves and the world from the scourge of Saddam and the weapons of mass destruction that he refuses to relinquish. “

Onder de brief van de ondertekenaars waren een aantal prominente nationale veiligheid militaristen en rechtse figuren, zoals Gaffney, Elliott Abrams, Douglas Feith, Paul Wolfowitz, Joshua Muravchik, Donald Rumsfeld, Frank Carlucci, Caspar Weinberger, en John Bolton. [4]

Nadat George W. Bush president werd, veranderde de opstelling van de CSP. In plaats van het organiseren van verzet tegen wapenbeheersing werd gestart met het promoten van het “Peace through strenght”  beleid. Tijdens het in november 2001 gehouden Keeper of the Flame banket waar een prijs wordt uitgereikt voor het verdedigen van de USA en haar waarden zei Rumsfeld tegen Gaffney

“If there was any doubt about the power of your ideas, one only has to look at the number of center associates who people this administration—and particularly the Department of Defense—to dispel them.” Standing in front of the CSP’s large “Peace Through Strength” banner, Rumsfeld joked: “I was thinking about calling a staff meeting, but I think I’ll wait until tomorrow morning..” [5]

Volgens haar eigen telling, hebben zo’n 24 CSP bestuurders en leden van National Security Advisory Council (NSAC) zitting gehad in de eerste regering-Bush. Dit waren o.a. :  Perle, Abrams, Robert Andrews, Devon Gaffney Kruis, JD Crouch, Mitchell Daniels, Kenneth deGraffenreid, Paula Dobriansky, Douglas Feith, Evan Galbraith, Marlin Hefti, Robert Joseph, Steven Kraemer, Keith Payne, Robert Reilly , Roger Robinson, James Roche, William Schneider Jr, Wayne Schroeder, Jose Sorzano, Michelle Van Cleave, Arthur Waldron, Pete Wilson en Dov Zakheim. [6]

Een kernonderdeel van het werk van de CSP tijdens het presidentschap van Bush was het bevorderen van haar standpunt van de Israëlische nationale veiligheid,door middel van gesponsorde tv-advertentiecampagnes die zich richten op het Israëlische beleid. In mei 2006, lanceerde zij een reclamecampagne tegen de plannen van de Israëlische regering om zich terug te trekken uit een aantal Palestijnse gebieden, wat volgens de CSP: “het geven van grondgebied aan terroristen” was.  De campagne was gebaseerd op een analyse van CSP’s senior fellow Caroline Glick, een voormalig lid van de Israëlische Defense Force en adjunct-hoofdredacteur van het Jerusalem Post.

In een dertig seconde durende reclame spot op TV,zei Gaffney :

“[Prime Minister Ehud] Olmert needs to know that Americans will not support, let alone finance, such an action that would threaten the future survival of both Israel and the Hashemite Kingdom of Jordan, endanger the effort to consolidate the liberation of Iraq, and create a new safe-haven from which Islamo-fascist terrorists will be able to plot and launch attacks against the United States.” [7]

Sinds de verkiezing van president Barack Obama, is de CSP vooral bezig met karaktermoord en het in twijfel trekken van het patriottisme van de president.

Zo schreef Gaffney in november 2009 een artikel waarin de  terrorisme “expert” Steve Emerson in diskrediet brengt. Daarbij zou de verheid bij de afhandeling van de moorden in Fort Hood de veiligheid van de natie hebben bedreigd.

De regering Obama:

” has done everything possible to obscure the true nature of the jihadist attack perpetrated at Fort Hood … We can only speculate about the motivations behind such deeply problematic behavior on the part of a President of the United States and his administration. What is beyond dispute, however, is the cumulative effect of the application worldwide of the Obama Doctrine—emboldening our enemies, undermining our allies and diminishing our country: Team Obama is making it much more difficult to defend our vital interests and the security of our people, even as its actions encourage the emergence and intensification of threats to both.” [8]

Leden, medewerkers en financiering

Gaffney heeft diepe wortels in het neoconservatieve kamp, welke teruggaan tot 1970, toen hij een medewerker van senator Henry (Scoop) Jackson. Gaffney diende als adjunct-secretaris van defensie voor internationaal veiligheidsbeleid tijdens de regering Reagan en na vier jaar dienst, als plaatsvervangend adjunct-secretaris van defensie voor nucleaire strijdkrachten en wapenbeheersing beleid. Voor die tijd was hij een professionele medewerker Armed Services Committee van de Senaat en een nationale veiligheid wetgevende adjudant van de late senator Henry M. Jackson.

CSP heeft een aantal lagen, met inbegrip van een raad van bestuur, een militaire commissie, een adviescommissie en een Academische Raad. Deze zijn grotendeels samengesteld uit ras neo-conservatieven, gepensioneerde militaire officieren, en directeuren.

In 1999 creëerde zij een ‘militair comité’ die ernaar streeft ” to put U.S. national security once again on sound footing—not only in the war against terrorism but in the defense transformation that is so desperately needed.”

In 2003 richtte de CSP met als doel “bringing our work to the attention of new and influential audiences, and in securing the resources needed to perform our many tasks.” de Raad van Regenten op. ”

Een belangrijke CSP voorstander is Irving Moskowitz, een lid van  Jewish Institute for National Security Affairs (JINSA) die de winst van zijn Californische bingo imperium  gebruikt voor de ondersteuning van Israëlische kolonisten groepen. Een ander prominent lid van de CSP is Lawrence Kadish, een New Yorkse bankier, prominente beschermheer van de Republikeinse Partij en de Republikeinse Joodse Coalitie, en financier van Americans for Victory over Terrorism (AVOT).

Poju Zabludowicz, die gul heeft gedoneerd aan CSP, is volgens journalist Jason Vest, “heir to a formidable diversified international empire that includes arms manufacturer Soltam—which once employed Perle—and benefactor of the recently established Britain Israel Communication and Research Centre, a London-based group that appears to equate reportage or commentary uncomplimentary to Zionism with anti-Semitism.”

CSP heeft ook de gebruikelijke extreem rechtse organisatie  als financiers aangetrokken. Zij nemen zo veel als twee derde van de jaarlijkse begroting van de CSP voor hun rekening . Olin, Sarah Scaife, Carthago, Bradley, en een paar andere hebben in de periode 1988-2006 minstens $ 6,2 miljoen tot gedoneerd.. [9]

Grote wapens aannemers, zoals Boeing, General Atomics, General Dynamics, Litton, Lockheed Martin, Northrop Grumman, Thiokol, en TRW geven ook financiële ondersteuning. De jaarverslagen van de CSP’s geven aan dat het centrum sinds 1988 enkele miljoenen dollars in steun van het bedrijfsleven heeft ontvangen. [10]

1. Center for Security Policy, Precision-Guided Ideas: 2002 Annual Report. (PDF)
2. Jason Vest, “The Men from JINSA and CSP,” Nation, August 15, 2002. http://www.thenation.com/article/men-jinsa-and-csp
3. Jim Lobe, “Committee for the Liberation of Iraq Sets Up Shop,” FPIF Policy Report, Foreign Policy In Focus, November 2002.
4. Center for Security Policy (CSP), Committee for Peace and Security in the Gulf, “Open Letter to the President,” February 19, 1998, Decision Brief No 98-D.
5. Wil S. Hylton, “Dick and Don Go to War,” Esquire, February 2002.
6. Center for Security Policy, Precision-Guided Ideas: 2002 Annual Report. (PDF)
7. Ad Campaign to Stop Giving Territory to Terrorists  http://atlasshrugs2000.typepad.com/atlas_shrugs/2006/05/stop_giving_ter.html
8. Frank Gaffney, “Whose Side Are They On?” http://www.jewishworldreview.com/cols/gaffney112409.php3
9. “Center for Security Policy,” MediaTransparency.org.
10. “Axis of Influence: Behind the Bush Administration’s Missile Defense Revival,” World Policy Institute, July 2002.

Ook verschenen op het VK-blog‘

Artikel overgenomen met toestemming van de auteur, Ina Dijstelberge, en verscheen eerder op haar eigen site.