Mr. Dr. Machteld Zee en de Protocollen van Mekka

Om met de deur in huis te vallen:  ik heb het boek waarover de afgelopen dagen enige ophef is ontstaan (nog) niet gelezen (hint, Querido, mijn mailadres staat in de bio…)

Heilige Identiteiten heet het, en volgens de in Leiden afgestudeerde politicologe en juriste onderbouwt ze in het boekje de sluipende invloed van islamisering in Europa door Shariarechtbanken, invoer van Imams en andere rechtse angstdromen.

Mr. Dr. Zee schetst zichzelf als een realist, die een reële situatie onder ogen durft te zien. Probleem is echter dat ze blijkbaar denkt dat het uniek is voor de Islam om er een aparte vorm van rechtsspraak op na te houden. Dat dit aperte nonsens is is alleen al duidelijk na de perikelen rondom Vindicat. Ook bijvoorbeeld de Katholieke kerk houdt er haar eigen rechtbank op na.

Daarnaast is het raadselachtig dat iemand die toch op papier een gedegen opleiding heeft ondergaan blijkbaar niet begrijpt dat het logisch is dat een geloofsgemeenschap zorg draagt voor de aanwezigheid van ter zake kundige geestelijk leiders.

Volgens Zee zijn dit echter allemaal vooropgestelde plannen om door middel van een sluipend proces de Europese rechtsgang te  ondergraven, beginnend met het ondermijnen van de rechten van moslimvrouwen, die zich maar te voegen hebben naar de oordelen van de Sharia-rechters die -toevallig- ook het onderwerp van haar promotie-project waren.

Dat het bestaan van een parallel rechtssysteem waarin vrouwen niet kunnen rekenen op een gelijke behandeling op gespannen voet staat met de idealen van de westerse liberale democratieën is uiteraard een constatering die wel degelijk hout snijdt. Een religieus huwelijk dat enkel ontbonden kan worden met goedkeuring van het instituut dat het heeft afgesloten stuit ons Hollanders al gauw tegen de borst.

Maar om hieruit de conclusie te trekken dat deze rechtbanken een voorbode zouden zijn van een verregaande vorm van cultureel kolonialisme vanuit de moslimwereld is wel heel kort door de bocht.

Om iets beter te begrijpen uit welke hoek Zee komt (ze beschrijft zichzelf als “oorspronkelijk links in D66,” wat dat ook mag betekenen,) dacht ik dat het leuk zou zijn om even te kijken naar de mensen die haar account op twitter volgt. Wat schetst mijn verbazing als bovenaan de pagina direct de grote blonde leider opduikt:

Geert wordt vrijwel direct gevolgd door zulke illustere gematigde Nederlandse politici als Malik Azmani, Lilian Helder en Harm Beertema.

Ook onder de niet politiek actieve mensen die blijkbaar de interesse wekken van deze onafhankelijk denkende geest is een zekere trend te ontwaren: Infidel komt al gauw in de twitter-bio’s naar voren, en de Arthur van Amerongens en Ben Shapiros vliegen je gezwind om de oren. Wierd Duk mag uiteraard ook niet ontbreken.

Pamela Geller, Christina Hoff Sommers en Paul Joseph Watson maken het plaatje compleet: voor iemand die zegt niet vanuit een bepaald politiek perspectief te denken en handelen vertoeft Zee wel verdomde veel in de sferen der (extreem-)rechtse samenzweringstheoretici.

Ook de twitter-tijdlijn van Zee barst van de indicatoren: retweets van Amerikaanse conservatieven en “Islam-critici” vechten om ruimte met PVV-ers. Volgens mij is het zonneklaar: mevrouw is spijkerhard rechts, maar verdoezelt dit een beetje door haar propaganda in te kleden als academisch onderzoek.

Dit blijkt ook duidelijk uit de reacties die het AD-interview los maakt ter rechterzijde: waar normaal gezien op de feiten gehamerd zou worden is het in dit geval vooral zaak om elke criticaster af te schilderen als een rabiate multi-culti-evangelist. Meerdere publicaties waar ik hier niet naar zal linken of verwijzen hebben zich reeds omgevormd tot een publieke schandpaal voor mensen met kritiek op deze  rijzende ster aan het Islamofobe firmament.

Als ik een van de boeken van Zee kan bemachtigen zal ik het graag lezen, om te zien of ik haar wellicht tekort doe, maar vooralsnog moet ik concluderen dat Mr. Dr. Machteld Zee zich voegt in het rijtje Paul Cliteur en Thierry Baudet: extreem rechts in een respectabele verpakking gegoten.

Edit: Ik blijk mijn inspiratie met betrekking tot de titel van dit stukje onbewust bij grutjes.nl te hebben opgedaan, waarvan akte. Uitstekende bron van commentaar op de waan van de dag, overigens! Ook op twitter: @GrauweGrutjes.