Mooie gewoonten uit het buitenland

Ooit las ik dat sommige Aboriginalstammen in Australië de gewoonte hadden om bezittingen door te geven.

Het mooiste van een bezitting is, het gevoel om iets te willen bezitten. Kennen jullie dat gevoel nog? Ik kan het me nog herinneren. Ik wilde zo graag iets hebben. Maar als ik het twee dagen had, dan was het gevoel verdwenen. De Aboriginal gaf het dan door aan een ander, zodat die het gevoel weer kon hebben. Nu kan je dat natuurlijk mooi doen met een glimmende steen of een stok, maar ik zie me mijn nieuwe auto nog niet aan de buren geven.

Het ‘willen hebben’ gevoel heb ik trouwens al heel lang niet meer gehad. Ik denk dat ik tevreden ben met wat ik heb.

Zoals ik jullie misschien al eens hebben gemerkt, heb ik zoveel mogelijk gereisd in mijn leven. Tijdens die reizen vielen mij de vreemde gewoontes op in andere culturen. Sommige vond ik niets. Als mannen me gingen zoenen als ik binnenkwam. Of dat tijdens het eten de gastvrouw in de keuken zat, terwijl mijn vrouw wel aan tafel zat mee te eten. Bijzonder ongezellig, maar het zal wel een doel hebben, maar ik vond het drie maal niets. Maar sommige gebruiken vond ik heel goed en ik zou willen dat we die in Nederland over zouden nemen.

Zo zou ik voor het inleveren zijn van tweede pinksterdag ten faveure van een vrije dag op het Suikerfeest. Ik vind het belachelijk dat veel leerlingen moeten spijbelen in Nederland om een feestdag te kunnen vieren. En ik vind de ramadan een mooie gedachte. Of ik nou geloof of niet. Ik kan mij voorstellen dat de PVV-aanhanger die dit leest, nu rood van woede ziet.

Voor wie niet weet waar de Ramadan voor staat, hier een kleine uitleg.
Ramadan is volgens de islam een maand van tolerantie, liefdadigheid, verbroedering en bezinning, waarin mensen extra verdraagzaam, toeschietelijk en vrijgevig zijn en waarin de eenheid en samenhorigheid van de mensheid centraal staan.
Waarom zou ik hier tegen zijn?

Ik vind wel dat je het, net als bij kerst vieren, zelf moet weten of je er aan meedoet.

Iedereen maakt lekkere dingetjes klaar en je nodigt de mensen uit om bij je te komen eten. Net kerst. Beter dan naar de Ikea gaan op tweede pinksterdag.
Maar ik weet wel waarom we het niet kunnen invoeren. Omdat Hans Jansen dan zijn eerste islamiseringspunt heeft gevonden. Dus omdat Hans Jansen dit vindt, blijven wij maar naar Ikea gaan en komt er niets van een mooie feestdag. Hansie bedankt!

Wat ik ook mooi vond was dat als er iemand jarig is, de cadeautjes niet werden uitgepakt. Ze werden neergezet en pas geopend als iedereen weg was. Dan hoeft niemand zich bezwaard te voelen, dat zijn cadeau kleiner is als dat van een ander.

Ik ga het maar niet hebben over de hoffelijkheden, die ze in het buitenland hier en daar nog wel hebben, die hier helaas verloren zijn gegaan.
Ik hoop dat we in de smeltkroes, die Nederland is, die mooie gebruiken van elkaar zullen overnemen. Dan wordt het een nog mooier land dan het al is.