Men hoede zich voor onachtzaamheid aangaande de Nederlandse taal

Wie naar Brussel Midi treint wordt geconfronteerd met een station BRUSSEL KONGRES BRUXELLES CONGRES waar bijna geen trein stopt. Ja, helaas, wij mogen van het janhagel van allerhande spellingscommissies niet eens meer modern zijn en Kongres spellen, en daarmee distinctiedrift ten aanzien van het Frans tot uitdrukking brengen. Het is ook dwaas natuurlijk, maar kijk, deze site heet niet voor niets Krapuul en niet Crapule. Lenen bij die andere taal van de Lage Landen, akkoord, maar we spellen het natuurlijk wel anders.

Allerhande quasi-non-gouvernementele instanties bepalen hoe wij officieel moeten schrijven. Bar ende boos is het, als u het mij vraagt. Het begon al bij de Statenvertaling die en doorvoerde in plaats van ende ende het eigenlijke Nederlandse en, deel van de dubbele ontkenning, als “gewestelijk” in de ban deed. Het verval sloeg destijds bereids toe, zo roep ik u uit! Let toch op uw zaak. Als het aan commissies ligt moeten wij een Vlaamse gaai plotseling kaaltjes gaai noemen, om geen andere reden dan dat het mot van die lui, zoals we ook een esp geen esp mogen noemen maar ratelpopulier dienen te zeggen. Hij trilde als een ratelpopuliereblad, jaja – o pardon, dat moet natuurlijk ook ratelpopulierenblad zijn, want zo’n blad zit niet aan maar een enkele boom vast.
Breek mij de bek niet open. Maar dit schorriemorrie, dit janhagel, dit rapalje, dit cheteisem [denk eraan, dit woord komt uit het jiddisj, en dat mag te zien zijn!], dit kommissiekrapuul zal niet winnen. ’t En zal, ’t en zal, ’t en zal, juich ik de grote dichter na.

Terzake, Van der Kluft! Gij kunt het al afleiden uit de naam van deze site: wij hechten aan de Nederlandse taal. Neen, wij gaan niet de populaire vlotterik en valse vriend van Henk en Ingrid spelen door het over “onze prachtige taal” te hebben. Wie zich zo uitdrukt beheerst de taal ternauwernood, is onze ervaring. Daarbij, iedere taal is in principe prachtig voor degene die zich er in de eerste plaats in kan uitdrukken.
Wij hechten aan echte vormen.
De aanvoegende wijs, bijvoorbeeld.
Het woordverwerkingsprogramma waarin ik dit stukkie tik heeft een hekel aan de aanvoegende wijs, net als de regels van het Scrabblespel. Als ik stel: “Dit worde anders!” dan krijgt “worde” zo’n rood kringeltje, alsof het geen Nederlands woord is.
Hier dient ingegrepen te worden, een krachtig “Tegen!” te weerklinken. Wij dienen ons achter de aanvoegende wijze te stellen. Derhalve is de eerste september van dit jaar uitgeroepen tot dag van de Aanvoegende Wijs. Men gebruike deze vorm bij voorkeur – in het algemeen liefst, maar bij uitstek op die dag. Dan weerschalle door het gehele taalgebied de aanvoegende wijs als een kreet om een taalvorm die wij niet kunnen of willen missen. Men zette het in agenda of ander plannenmaakselgedoe: op 1 september en daarna natuurlijk gebruike een iegelijk de aanvoegende wijs.

Stervend heb ik ’t u gemeld – o wacht even, dat hoort bij een andere lezing. (Stommelt de coulissen in vragende waar zijn tekst verder gebleven is).

21 gedachten over “Men hoede zich voor onachtzaamheid aangaande de Nederlandse taal”

  1. de laatste zin moet natuurlijk zijn:

    Stervende meldde ik u – o wacht even, dat horende bij een andere lezing. (Stommele de coulissen in vragende waar zijn tekst blijve)

    Blijve nog oefende voor 1 september.

  2. Heerlijk stuk, Meester Van der Kluft! Meer s’il vous plaît. Overigens vind ik de verengelsing van de taal veel erger dan de leenwoorden uit het Frans. Dan krijg je ongelukkige uitspraken van Nederlandse zakenlui die zoals de VOC-mentaliteit betaamt op zakenreis gaan naar Japan en daar tegen een hoge pief van Sony zeggen: “Hello, Aim from Holland, and Aimen undertaker. ” Zegt u eerlijk, water closet en toilette klinkt voor geen meter. Geef mij maar de waterkast.

  3. En ik ben voor de terugkomst van woorden als vlerk, vlegel en schavuit. Is veel beter dan die verruwing van de taal tegenwoordig.

  4. Het is allemaal ook niet eenvoudig zunne. Tien lange jaren in een Engelstalig land gewoond en daarna vijftien in een Franssprekend land.
    Bij terugkomst was zo’n beetje alle grammaire essentielle veranderd in de Nederlandse taal, niet zomaar een keertje zo begreep ik naderhand, maar wel tien keertjes . Mijn woorde(n)boeken van de universiteit waren dermate verouderd, die waren antique inmiddels, en leverden nogal wat grijpstuiver(s)(en) op.
    Maar o, dat woord: SJOFEUR, een gruwel. Flikker het dan weg, en maak er dan BESTUURDER van.

    Daarbij een toetsenbord met de instelling Internationale Noordzee, waarop ik geen enkel accent ( de Franse) kan vinden, en u kunt zich voorstellen dat ik rijp ben geworden voor een bezoek aan een van mijn collegae.

  5. ach sinds dat groene boekje boeit het me geen reet meer

    de taal is officieel toch al verneukt

  6. en hte blijft absurd dat met haas en huis niet met een Z schrijft

    haaz en huiz

    of men dient huid en met een t te schrijven
    zoals gebruikelijk was in het Middelnederlands

  7. @ LeRoiDanse:

    Ik heb dus midden in mijn middelbare schooltijd moeten “switchen”. Opeens mocht paardebloem niet meer, terwijl zonnestelsel wel mocht blijven. U snapt het nog?…..

  8. ik snap uw frustratie

    ik iets daarna

    sinds die tijd zou het me aan mn reet roesten

    wat denken die idioten wel niet

  9. en een ruggengraad weiger ik domweg te schrijven

    naja tenzij een nu om een statement te maken

  10. @8: Sjef:

    [U snapt het nog?…..]

    dat ik een vliegtuig ben bedoelt U, maar niet gek? Jawel, dat snap ik wel.

  11. Het is natuurlijk een blijvend probleem, maar iemand moet de regulering van spelling en grammatica natuurlijk wel op zich nemen. Anders wordt het een nog grotere puinhoop. En spellingscorrectie op ons aller PCs is sowieso een heel ander verhaal. Ik red me al jaren met mijn archaïsch taalgebruik, zoals het me ooit op school geleerd werd en vraag me zelden nog af, of dat in nieuwer taalgebruik wellicht anders hat gemoeden…
    😉

  12. 16-17

    Als dije(n)kletser begrijp ik je opmerking, maar ook wel terecht opgemerkt denk ik tegen ons allen.

    Edoch, soms voel ik de zwaarheid wat lichter worden om met sommige postersters hier die ik graag lees, wat te grappen en te dollen, daarbij vergetende dat het wellicht niet de juiste plek is dat te doen.

    C’est en forgeant qu’on devient forgeron, ik zal mijzelve dimmen.

  13. Onze Vader in de hemel, uw Koninkrijk kome Dat laatste woord krijg ik nog altijd niet met goed fatsoen op het schrabblebord, hoewel bij dubbele woordwaarde de K qua puntentelling niet mis is als je die E dan ook nog goed kunt inpassen..

  14. Ach wat is wijsheid. Sta met beide benen in de aanvoegende wijs? Zo U worde wijs?
    Dat gij mij niet kwalijk neme. Mijn 6e klas Lager School eindigde met de tafel van 13 en het enigste moeilijk woord wat ik er leerde [of is het leerdde?] was….., sinecure. Maar die rooie golflijntjes hepik ook een hekel an, dus dan maar af en toe een foutje want uit die taalcommissievoorschriften worde gij toch niet wijzer.

Reacties zijn gesloten.