Madagaskar, het is een van de grote voorbeelden van het ingekankerde racisme dat onverbrekelijk bij het kolonialisme hoort. Het is een late verschijning op het toneel van de Europese verovering van de wereld (dat heeft het gemeen met Hawaii). Het was een zelfstandig koninkrijk, dat als een van de eerste de zelfstandigheid van de opstandelingen in Noord-Amerika erkende – het resultaat werd later bekend als Verenigde Staten van Amerika. Hoe het land er voorstond deed er niet toe, vanuit Europa bekeken. Het Congres van Berlijn van 1885 waarbij Afrika aan repen werd gesneden door Europese staten had “rechten van Frankrijk” op het eiland erkend. En die zouden opgeëist worden.
De koloniale veroveringsoorlog duurde tien jaar, hij werd gevoerd onder leiding van een zekere Galliéni (hij heeft een metrostation naar zich vernoemd gekregen in Parijs) en in 1895 werd de overwinning bevestigd. Madagaskar werd een Franse kolonie. In 1947 was er een grote opstand, die in bloed gesmoord werd, maar de formele onafhankelijkheid was zoals overal elders niet tegen te houden. Een zetbaas van de Franse kolonialen werd in 1960 als president geïnstalleerd. Bij een grote antikoloniale opstand 1971-72 werd deze man, Tsiranana, opzij geschoven. Het werd als een revolutie gezien vanuit Europees standpunt, eigenlijk was ook dat ingegeven door koloniale blik. De omwenteling was niet zo lief en zachtaardig als ze destijds werd omschreven (op de uitgelichte afbeelding is het stadhuis van Antananarivo, de hoofdstad, in de as gelegd). En het erge is en blijft dat de rekening van het kolonialisme nog steeds niet betaald is. Tot vandaag aan toe hebben de afwisselende regeringen uitverkoop gehouden van land en “grondstoffen”, alles volgens de neokoloniale orde.
U kunt online de documentatie over de kolonisering en de dekoloniseringsstrijd hier lezen – ja, het is Frans, als u een andere koloniale taal wilt zoekt u maar zelf.
Madagaskar was nog niet gekoloniseerd of er waarden al plannen rond om het centraal te stellen in een ander en bijbehorend koloniaal-racistisch idee: de deportatie van “de”(?) Europese Joden naar dit eiland. Maakt niet uit of de Joden dit wilden. Of de Malagasiërs.
We hebben maar te raden naar de bedoeling van Neerlands oppernazi van dezer dagen, wat hij bedoelt met een escape-strategie naar Madagascar. Hij heeft niet veel op met de Nederlandse taal, maar daar staat hij in Den Haag niet alleen in. Maar dit kan van alles betekenen.
En dat is de bij voorbaat ingebouwde uitweg. Hoezo verwijzing naar deportatieplannen voor Joden ( de “globalisten” of “cultuurmarxisten” die de massa-immigratie organiseren, maar hij zal het nooit zo direct zeggen)? Escape, dat kan ook betekenen dat “we” naar het eiland moeten verhuizen, vrienden.
De koloniale onderdrukking van de eilandbewoners is in ieder geval geen gespreksonderwerp tot nu toe. Dus heb ik het hierbij maar enigszins gedaan.
- Uitgelichte afbeelding: By Madagascar74 – Own work, CC BY-SA 3.0, https://commons.wikimedia.org/w/index.php?curid=27839870
