Op de een of andere manier is met het afschudden van veren bij de sociaal-democraten en het naar de marge van onnozelheid verschuiven van radicaal links ook de geschiedschrijving van de linkerzijde verdwenen. In regionale geschiedenis duikt het soms op, die anarchistische struikrover, die communistische organisator van een staking, die vrouw die de trein instapt met dwangarbeiders op weg naar Duitsland en als verpleegster een stel aanwijst: “Jullie kunnen niet mee”. Enzovoort.
Mijn eigen specialisme, het christen–anarchisme, inzonderheid in Nederland, wordt met dom gegaap zoniet geschamper of geschimp bekeken. De geschiedenis van de sociaal-democratie was jaren terug een thema op de site van de Wiardi Beckmanstichting. Het verhaal verdween al spoedig de onvindbaarheid in (ik heb het hier op de voet gevolgd).
Jacobin.nl wens ik veel succes met het streven. Inventariseren waarom de strijd van links in de vergetelheid gedrukt is lijkt mij een eerste zaak om te onderzoeken. Enfin, lees het stuk (ik zie al een anachronisme in de volgende passage, u merkt het zelf al dan niet op).
P.S. Dennis, dit heb je niet gelezen, wel?
– AJvdK
De linkse strijd tegen het kapitalisme heeft grote maatschappelijke veranderingen teweeggebracht, maar daar lezen en horen we tegenwoordig weinig over. Waarom dat zo is, is moeilijk te zeggen. Bij Jacobin zien we twee hoofdoorzaken waardoor het linkse geheugen volgens ons aan de vergetelheid is prijsgegeven. Sinds de jaren 90, waarin links haar ideologische veren afschudde, hebben de traditionele linkse partijen zich beetje bij beetje publiekelijk gedistantieerd van hun eigen geschiedenis. Politiek rechts kreeg hierdoor vrij spel om belangrijke linkse verdiensten – het verzet tijdens de Tweede Wereldoorlog, vrouwen- en LGBTQI-emancipatie, reproductieve rechten, de welvaartsstaat, democratische instituties en antiracistische wetgeving – wit te wassen door deze op te nemen in een nationalistisch verhaal over de identiteit van Nederland. Gedurende dit proces werd er, zowel door links als rechts, steeds minder aandacht geschonken aan de activistische strijd die aan deze verworvenheden voorafging. Met andere woorden: de linkse politieke traditie is door de jaren heen veranderd in een onherkenbare wees.
– Lees verder bij Jacobin, waaraan ook de uitgelichte afbeelding is ontleend
