Het kan haast niet anders of Israel heeft besloten dat de hongerstaker Khalil Awawdeh maar dood moet. Awawdeh was vandaag, maandag, bezig aan zijn 180ste dag hongerstaking. Die staking begon hij in maart, nu ongeveer een half jaar geleden uit protest tegen zijn administratieve detentie (detentie zonder dat er een aanklacht is ingediend en zonder dat er verweer tegen mogelijk is). Sindsdien overleeft hij alleen door het drinken van water. Hij weegt intussen nog maar 38 kilo en heeft zo’n 47 kilo gewicht verloren. Hij lijdt ook aan een hele rij kwalen, zoals voortdurende pijn in zijn gewrichten en hoofdpijn, duizeligheid, een sterk verminderd gezichtsvermogen en een verminderde hartslag. Uit zijn foto blijkt dat hij een soort ”muzelman” is geworden, de term die destijds werd gebruikt om de ijzingwekkend vermagerde kampslachtoffers van Auschwitz te omschrijven. Volgens zijn advocaat, Ahlam Haddad, kan hij elk moment overlijden.
Toch besloot het Israelische hooggerechtshof, dat vorige week zondag een rapport over zijn gezondheidssituatie kreeg, dat het ”niet de ruimte bezit’ hem vrij te laten. Het ziet er naar uit dat het hof daarmee een een precedent schiep. In eerdere gevallen liet Israel steeds op het laatste moment hongerstakers vrij. Bekend is bijvoorbeeld het voorbeeld van Samer Issawi. Hij werd in 2002 gearresteerd wegens het lidmaatschap van het Volksfront voor de Bevrijding van Palestina en het plegen van gewapend verzet, maar in 2011 kwam hij vrij bij een gevangenenruil voor de door Hamas gekidnapte korporaal Gilad Shalit. In 2012 werd hij echter opnieuw gepakt toen hij zijn auto wilde laten repareren in ar-Ram. Hij zou daarbij de bepalingen van zijn vrijlating hebben geschonden, want hij had de gemeentegrens van Jeruzalem overschreden. Hij begon in augustus 2012 een hongerstaking,waarbij hij behalve water ook vitaminepreparaten tot zich nam, toen bleek dat hij daarom ook zijn oorspronkelijke straf van 26 jaar toch nog zou moeten gaan uitzitten. Maar in april 2013 werd hij weer vrijgelaten na een hongerstaking van 216 dagen (een wereldrecord), nadat zijn gezondheidstoestand aanmerkelijk was verslechterd/
Awawdehs verhaal is een beetje anders. Hij is 40 jaar oud, vader van vier dochters, en werd op 27 december gearresteerd. Het was zijn vijfde arrestatie, hij heeft sinds 2002 vele jaren in Israelische gevangenissen doorgebracht zonder dat hij zich ooit heeft kunnen verweren en in maart besloot hij dat hij dat niet meer wilde. In juni leek hij geluk te hebben: hij onderbrak zijn staking omdat Israel hem zou vrijlaten en begon hij met het innemen van vitaminepreparaten. Maar op 7 juli hervatte hij zijn staking, waarbij hij alleen water dronk, nadat Israel zijn belofte weer had ingetrokken. Awawdeh is lid van de Islamitische Jihad wat waarschijnlijk niet voor hem pleit. Israel is bezig met een soort klopjacht op leden van die organisatie, waarbij regelmatig doden vallen. Ook is dit een harde tijd waarin het aantal mensen in administratieve detentie in Israel is gestegen tot 728, een aantal dat sinds 2016 niet is voorgekomen. (Normaal zijn het er zo’n 450). Israel heeft heel lang bezoeken van zijn familie tegengehouden, maar dit weekeinde werden achtereenvolgens zijn vrouw en dochters en zijn vader bij hem toegelaten. Je vraagt je af waarom. Was dat om ze de gelegenheid te geven afscheid te nemen?
Wat nog vermeldenswaardig is, is dat er een merkwaardige overeenkomst is met het geval in Egypte van Alaa Abdel Fattah, eveneens een hongerstaker tegen een onzinnig en onrechtvaardig vonnis. Alaa vast al 150 dagen. Hij heeft behalve de Egyptische ook de Britse nationaliteit en daarom pleitte Boris Johnson onlangs voor zijn vrijlating tijdens een gesprek met Abdel Fatah al-Sissi, de president van Egypte. Engeland maakte dit bekend, maar Sissi zei er geen woord over. Ook over Alaa’s toekomst hangt een zwarte schaduw. Ook voor hem lijkt het een kwestie van tijd.
Ook verschenen op Abu’s blog.
Uitgelichte afbeelding: Photo by Ash Hayes on Unsplash
