Journalist en antifascist Graaff daagt NVJ uit hem te schorsen

De Bussumse journalist en antifascist Arthur Graaff heeft het NVJ-bestuur uitgedaagd om de procedure voor zijn schorsing als lid van de journalistenvakbond te starten.
Aanleiding is Graaffs openlijke weigering om haat- en leugensites als GeenStijl bij zijn evenementen te faciliteren. Het NVJ-bestuur noemt dat ‘persbreidel’ en ‘belemmering van de persvrijheid’. Graaff ontkent dat GS en soortgenoten persmedia zouden zijn en is op GS o.m. met de dood bedreigd. Over het conflict en de bedreigingen heeft de website van de NVJ tot nu toe gezwegen.

Graaff, nu 70, is al ruim 40 jaar NVJ-lid en ging op zijn 18de bij de Volkskrant werken. Daarna werkte hij o.m. voor Het Parool, het NOS Journaal, HP/deTijd, de Financial Times en Poolse bladen, was negen jaar hoofdredacteur van een website over WO-II en vier jaar uitgever in Warschau. Hij schreef vijf boeken, zoals ‘Rembrandt voor Dummies’ en ‘De bezetting voor Dummies’. Zijn vader was verzetsman net als zijn oom, die werd vermoord in Dachau.

Hij ontving dit voorjaar een ‘waarschuwing’ van het NVJ-bestuur dat hij bepaalde ‘media’ zoals GeenStijl en PowNed niet mocht uitsluiten. Vorige week organiseerde Graaff op Kristallnacht, 9 november, een herdenking van zijn verre tante, de grootste redster van Joodse kinderen in Europa, ’tante Truus’ Wijsmuller-Meijer.

Ook hier sloot hij GS en aanverwanten uit met vermelding van zijn lidmaatschap van de NVJ. Bij de herdenking waren o.m. aanwezig stadsdeelvoorzitter Capel van Amsterdam Zuid, de Bulgaarse ambassadeur, de adjunct-ambassadeur van Zwitserland en de consul-generaal van Oostenrijk.

Het NVJ-bestuur stelde ook dat hij zijn lidmaatschap niet mocht vermelden als hij uitsluitingen aankondigde en dat Graaff bij een herhaling zou worden geschorst. Graaff protesteerde bij het bestuur en vroeg een gesprek aan, maar het bestuur weigerde. Wel werd Graaff later benaderd door de voorzitter voor een privéontmoeting, maar die wees hij af.

Het bestuur wil evenmin een definitie van ‘journalistiek medium’ of ‘journalist’ geven. Volgens Graaff is dat elk medium en elke professionele werkzame persoon die de journalistieke Code van Bordeaux aanhangt, de NVJ als vakbond van journalisten erkent en meewerkt aan de Raad voor de Journalistiek. In de nieuwe wet op bronbescherming staat ook een omschrijving van journalist.

In februari organiseerde Graaff voor het vierde jaar de herdenking van de Februaristaking in Hilversum, aangezien zijn vader één van de stakers was, en vermeldde bij de uitnodiging dat ‘rechtse propagandaorganisaties’ zoals GeenStijl, PowNed, DDS en TPO niet welkom waren en niet gefaciliteerd zouden worden.

Het ging om een openbare bijeenkomst, en Graaff benadrukte in een toelichting in de media dat het iedereen vrij stond erbij te zijn, maar dat hij niet zou medewerken aan zulke organisaties.
Twee weken terug kondigde de gemeente Amsterdam aan, niet mee te zullen werken aan het huis-aan-huisblad City. Bij diverse organisaties, zoals de Tweede kamer, is het nodig voor journalisten geaccrediteerd te zijn, officieel erkend.

Met name GeenStijl had in de jaren daarvoor al regelmatig beledigend of smadelijk over Graaff of zijn organisatie, de AFVN-Bond van Antifascisten geschreven, evenals PowNed. In augustus plaatste GeenStijl een doodsbedreiging aan Graaff naar aanleiding van een opinieartikel van hem in de NRC, waarin hij het stoppen met herdenkingen van zg. ‘Indië-veteranen’ bepleitte.

Deze bedreiging kwam van een Molukse veteraan en activist, en GS plaatste ook nog een oproep tot zware verminking van Graaff. Graaff vindt dat GS en soortgenoten door justitie gesloten moeten worden op basis van ‘misdadige vereniging’. Hij is niet de enige die persoonlijk zwaar wordt beledigd en bedreigd op en door deze en andere sites.

NVJ-secretaris Thomas Bruning reageerde in februari per Twitter binnen het uur na het persbericht over de uitsluiting opgewonden met de mededeling dat het uitsluiten van GeenStijl en aanverwanten, een vorm van persbreidel zou zijn. Bruning noemde de stap van Graaff ‘belachelijk’. Graaff eist daarvoor ook excuses.

De voormalige hoofdredacteur van de Volkskrant, Pieter Broertjes, nu burgemeester van Hilversum en op die manier betrokken bij de herdenking in zijn gemeente, viel binnen het uur Bruning bij en kondigde aan om die reden niet naar de herdenking te gaan. De volgende dag bekende hij aan een verslaggever van de Gooi- en Eemlander dat hij gelogen had. Graaff begon in 1967 zijn journalistieke carrière bij deze krant. Broertjes kwam er in 1985.

Graaff was ook een jaar bestuurslid van de NVJ sectie Freelance. Hij schreef 12 jaar voor het blad van de vereniging over auteursrecht en was klokkenluider in de grootste auteursrechtenzaak van Nederland, de Persdatabank-zaak.

De toenmalige Perscombinatie was zonder toestemming van of betaling aan freelancers een database met al hun artikelen uit de Volkskrant, Trouw, Het Parool en NRC-Handelsblad begonnen. Graaff werkte als freelancer voor alle vier. Hij werkte ook voor de Gooi- en Eemlander, de KRO, het NOS Journaal, HP/deTijd en enkele buitenlandse bladen, zoals de Financial Times.

De NVJ weigerde echter te procederen tegen de toen grootste krantenuitgever van het land, en Graaff richtte met medestanders als schaakgrootmeester Hans Ree, professor Vincent Icke, columnist Max Pam en Johannes van Dam een kleine vakbond op, de FreeLancers Associatie (FLA). Deze procedeerde wel en kreeg een schadevergoeding van 3 miljoen gulden toegewezen van de rechter.

Graaff kwam op de zwarte lijst van de Perscombinatie en heeft sinds 1998 niet meer freelance voor deze kranten kunnen schrijven. De FLA bestaat nog steeds als onderdeel van de Vereniging van Letterkundigen, maar Graaff is geen lid meer.

In april ontving Graaff vervolgens een e-mail van het bestuur van de NVJ met een officiële waarschuwing, dat hij niet meer GeenStijl en aanverwanten mocht uitsluiten met de vermelding dat hij NVJ-lid was. Graaff had dat in januari ook al gedaan toen hij een fototentoonstelling van zijn foto’s van Dachau, waar zijn oom is omgebracht, hield. Deze expositie vond niet plaats in een openbaar gebouw.

Graaff wijst erop dat deze organisaties geen journalistieke organisaties zijn, omdat zij zich niet houden aan de zg. ‘Code van Bordeaux’, de Europese journalistieke code waarin o.m. als regels voorop staan waarheidsvinding, hoor en wederhoor, en fairness (redelijkheid en neutraliteit). De NVJ heeft deze code aanvaard.

Verder wijst Graaff erop dat een aantal zg. ‘media’, waaronder GeenStijl en PowNed, door de Raad voor de Journalistiek al tien jaar terzijde zijn geschoven, omdat zij niet willen meewerken aan procedures van de raad. Datzelfde geldt voor de Telegraaf.

Verder is de politie in september een onderzoek begonnen naar de bedreigingen tegen Graaff op GeenStijl, en heeft de site een officiële vordering gestuurd om de echte naam van één van Graaffs bedreigers door te geven.

Graaff is bij zijn journalistieke werk o.m. een keer gearresteerd in Polen, en heeft acties gevoerd voor hulp aan Oslobodjenje, een dagblad in Sarajewo dat door de oorlog met sluiting werd bedreigd, was betrokken bij de opening van het Joods museum in Wenen en was oprichter van NLnazivrij samen met het Dachau comité.

In 2013 voerde hij actie tegen een officieel bezoek van de Duitse president Gauck aan Nederland op 5 mei, terwijl een groot en veroordeeld Nederlands oorlogsmisdadiger, Klaas Carel Faber, in Duitsland vrij leefde. Die actie haalde de Duitse media en een proces tegen Faber werd gestart. Een actie met de hulp van Vara’s Kassa! Tegen de verkoop van nazispullen op Marktplaats leidde tot een halvering van het aanbod van 3.000 tot 1.500 artikelen begin 2014.

Graaff is sinds 2014 tevens landelijk woordvoerder van de AFVN-Bond van Antifascisten en is sindsdien enkele tientallen malen bedreigd. Hij werd belicht in twee documentaires, in mei 2017 in ‘Het zijn maar Duitsers’ van de NPO over het eer brengen door de Duitse ambassadeur op de nazibegraafplaats Ysselsteyn (31.000 nazidoden), en in mei 2018 in ‘Nicolaas op oorlogspad’ van de VPRO over antifascistische actie.

Dit jaar won Graaff eind oktober-begin november in hoger beroep twee strafzaken die tegen hem waren gestart, aangebracht door handelaren in nazispullen die meenden door Graaff beledigd te zijn.

INFO: Arthur Graaff 06 2704 7728