Sorry, maar dit artikel van Dhjana over solidariteit komt een beetje predikend op mij over. Alsof ik in de kerk ben en de priester komt met een mierzoet verhaal waar ik niet zoveel mee kan. Mijn anarchisme is ook een egoïsme. Als ik dat zou ontkennen, alleen maar om sociaal wenselijk gedrag te vertonen, dan zou ik liegen. Aangezien dit soort retoriek zestig keer per dag naar je hoofd wordt geslingerd, wil ik er wel even op reageren.
Je komt niet echt met definities van wat die ‘aardigheid’ dan is en je komt niet met voorbeelden. Ik ben al ‘aardig’ genoeg. Daarnaast, ik ben een beetje huiverig voor de creatie van een maoïstische, solidaire eenheidsworst/massalijn, waarin we allemaal aardig zijn (want anders!).
Je moet helemaal niet zoveel van mensen willen verwachten. Als iemand mij niet kent, dan vind ik enige afstandelijkheid niet vreemd. De persoon tast het af, is deze persoon wel te vertrouwen? Aangezien we allemaal op onze zieltjes getrapt zijn, is het niet zo gek dat mensen zich zo gedragen. Ik neem het ze niet kwalijk. Pas wanneer ze heel lang aan mij gewend zijn geraakt en me uitgetest hebben, zullen ze bepalen of ze mij mogen.
Je kan niet, in naam van de anti-kapitalistische strijd, ineens een soort massaliefheid genereren. Doe gewoon vriendelijk tegen elkaar. Veel donkere mensen wantrouwen blanken, moeten ze dat dan maar gewoon ‘even aan de kant schuiven’? Nee hoor, er is niets mis met jouw paranoia. We zijn collega’s en kameraden, maar geen vrienden en ook geen geliefden, althans, meestal niet.
En daar is niets mis mee. Het is al moeilijk genoeg, om mensen te organiseren omtrent materiële en economische strijd. We hoeven niet een of andere lowlands groepsknuffel, ga dat maar in je eigen tijd doen.
Sorry, maar een beetje puberaal dit stukje. Massalijn etc, het is een valkuil, je kan niet zomaar een inherent solidaire massa afdwingen. Solidariteit groeit organisch en heel soms groeit er dan meer uit.
Bij deze zie je, Nayoko is geen aardig persoon en zo is het gewoon. Wel solidair, wel behulpzaam en respectvol, maar toch je vriend niet.
