Is er een wereld van gisteren van vandaag?

Het Italiaanse regime heeft bewerkstelligd dat de registratie van het schip de Aquarius is ingetrokken. “Migrantenschip” wordt het in de Media genoemd, waarmee verdoezeld wordt dat het tot taak heeft mensen, die dreigen te verdrinken op de Middellandse Zee, te redden en veilig aan land te brengen. Maar waarheen nu? Frankrijk heeft ook het binnenlopen verboden.
Dat er volop mensen op de vlucht verdrinken in de Middellandse Zee is niet nieuw meer. Al jaren zijn er zones waar vissers beter niet hun netten kunnen uitwerpen omdat de vangst van een menselijk lijk waarschijnlijk is. Al langer dan gewenst zou moeten zijn wordt er met Allerzielen een openluchtdienst georganiseerd in Amsterdam voor de verdronkenen. Op Lesbos verkommeren de ter plaatse aangelande vluchtelingen. Hongarije heeft een keurig gekozen fascistisch bewind dat gebaseerd is op vreemdelingenhaat en antisemitisme. Als dank voor het laatste is Leider Orbán in Israël uitgeroepen tot Rechtvaardige onder de Volken.

Wat kort samengevat is met het woord Brexit is pure vreemdelingenhaat. In een programma van de Brexit Broadcasting Corporation als Question time is het wekelijks te horen namens de vox populi: wij willen weer baas in eigen huis zijn. “Brexit means Brexit”. Gunst, ja.
De weerzinwekkend gelijkgeschakelde schreeuwpers begint al omstreeks deze tijd met het gejank over de Oorlog tegen Kerstmis. Voor een dagelijks overzicht van waarmee men vooral in Engeland geestelijk wordt gevoerd volge men @chunkymark op twitter.

Welke beschaving vernietigt al dat gebrul over superieure normen en waarden, joods-christelijke cultuur en de rest van het repertoire? Was die beschaving niet eigenlijk steeds een makkelijk te mollen vernisje over de Europese behoefte aan overheersen en uitroeien, elders maar ook in Europa zelf?

In de dagen waarin ik Stefan Zweigs boek over zijn wereld van gisteren gelezen heb bezocht ik een (permanente) tentoonstelling in Tate Modern van magisch-realistische kunst uit de Weimar-Republiek. De confrontatie was huiveringwekkend.
Is er nog zoiets als een Cultuur die boven de kneuternaties uitgaat waarbinnen trouwens zelf al geen hogere cultuur van nu te ontwaren is? Terwijl ik dit tik komt het bericht binnen dat ik tussendoor hier geplaatst heb.
Het kan nog steeds best waar zijn dat “wij met meer zijn”.

De wereld van gisteren van Stefan Zweig werd bepaald door kunstenaars die op internationale schaal contact onderhielden, alsof er geen grenzen of natiestaten waren. Sterker nog, hij schrijft dat hij naar India en de VS kon reizen zonder paspoort, voor de nationalisme-gekte toesloeg. Een gekte die uitliep op fascisme en nazisme, op het verbranden en verbieden van zijn werk toe.
Na het voltooien van dit, zijn laatste boek, maakte Stefan Zweig als vluchteling een eind aan zijn leven.

1 gedachte over “Is er een wereld van gisteren van vandaag?”

  1. Stefan Zweig schreef ook “Schachnovelle”, waar in een 2 pagina lange bloedmooie beschrijving van het schaakspel: “Een kunst die niets bereikt, een wiskunde die niets berekent, hangende als de lijkkist van Mohammed tussen hemel en aarde”.

    Dank voor dit artikel, was ‘m bijna vergeten.

    Met vriendelijke groet,
    Henri Dijcks

Geef een reactie

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.