Op de late avond van 23 februari had ik twee escapistische verhalen klaar over radio op zee, meer bepaald Radio Caroline, bij wijze van langgerekte boekbespreking. Ik schrijf dat vlotter dan iets over de hedendaagse politiek en ik permitteerde mij deze vrijheid vanwege een kortstondig uitje in verband met mijn verjaardag.
Het eerste stuk was door de automatische piloot nog niet geplaatst of het nieuws van de invasie in Oekraïne overheerste alle berichtgeving, ook hier bij Krapuul, en volkomen terecht. Helaas moet ik ook in deze tweede alinea nog even in de eerste persoon schrijven: ik had het niet verwacht. Ik meende dat Poetin rationeel zou handelen, hoewel het naar de Oekraïense grens overbrengen van zoveel militairen en materieel dreigend genoeg was. Hoe dom was het om daar rationaliteit en geen oorlogszin in te zien? Mijn schuld, mijn grote grote schuld.
En nee, de Vijand van “onze” Vijand is niet “onze” Vriend. Voor medereizigers van vroeger zal toch even duidelijk moeten zijn dat het regime-Poetin – geen democraat is ruim 22 jaar lang onafgebroken aan de macht – zelfs geen schijn van socialisme vertegenwoordigt. Zoiets kon je nog wel lezen in verband met de opstand in Belarus in 2020. De Arbeidersklasse deed niet mee want die waren blij met hun baan in de genationaliseerde industrie. En dus won Loekasjenko. In die mate dat het er naar uitziet dat Belarus zich volkomen vrijwillig aansluit bij de Russische Federatie. De vrijwilligheid van Oekraïne moet nog even georganiseerd worden. Poetin heeft nog niet bekendgemaakt wie hij wil installeren in Kiev – dat het “niet goed gaat” met de invasie, zoals Media nu graag melden, is wel heel betrekkelijk. Dit is de derde dag en er wordt geschoten in Kiev. In oppervlakte het tweede land van Europa wordt niet in een paar dagen onder de voet gelopen, maar dat het geen stand zal houden tegen de overweldiging staat helaas vast.
En het zijn ogenblikken van Waarheid. Vanuit Caracas, Damascus en Teheran wordt Poetin toegejuicht. De Wereld Morgen wijst de invasie “natuurlijk” af en besteedt vervolgens duizend woorden om te schrijven dat de VS de boeman zijn, niet het Rusland van Poetin. De Cliffites weten zeker dat het de schuld van de NAVO is. Roepen “No war but the class war” (en waarom moet dat in het Engels?) betekent zogenaamd neutraal blijven, dus in feite partij kiezen, tegen de overweldigden. Zo was het in 1914, zo was het in 1936, zo was het in 1940 enzovoort enzovoort.
Hiermee vergeleken zijn de reacties van rechts zo mogelijk lachwekkend en in ieder geval totaal niet onverwacht. Poetin maakt gebruik van een verweekt Westen dat zich bezig houdt met BLM en transgenders. Iets officiëler: dit is de grootste schending van het internationaal recht sinds 1945, zegt Rutte. Nou nou, natuurlijk, Romein wist al dat specialisatie de pest is voor de geschiedenis als vak, maar zo’n demonstratie van onbenullige onwetendheid kan daar niets mee te maken hebben. Dit is propaganda. En Rutte staat daar niet alleen in.
Staatssecretaris Van der Burg weet al dat Oekraïeners vluchtelingen zijn, geen asielzoekers. Ook een aap die uit de mouw komt.
En ja, Baudet, Wilders en Eerdmans staan aan de verkeerde kant. Maar dat wisten we toch al? En dan heb ik het nog maar alleen over Nederland.
Laat ik maar ophouden.
– Uitgelicht: videostill van anti-oorlogsdemonstratie in Moskou. Meer hier.
