Gisteren zat ik te zappen en tijdens het zappen kwam ik bij een serie terecht over de maffia en later keek ik naar de film Il Divo, niet te verwarren met het heren koortje van Simon Cowell. Il Divo gaat over Giulio Andreotti, de grote leider van de Christen Democraten, ik weet niet wie de film gezien heeft, of als je hem niet gezien hebt, het is de moeite waard. Zeker voor de krijsers alhier die aankomen met Hitler als zijnde links. Hitler was net zo links als ik extreem-rechts ben, en als je meer over het fenomeen Hitler wil weten ga naar de bibliotheek. En als je zijn uitputtende biografie hebt gelezen, dan spreken we elkaar wel eens. Bovendien, het kan niet vaak genoeg worden gezegd, de slachtoffers van Hitler waren niet alleen joden, maar ook roden, homo’s, zigeuners, psychiatrische patiënten en alles wat verder tegen hem was. Ook kreeg Hitler steun van de gegoede burgerij en daar zaten helemaal geen roden tussen, sterker Hitler was ook ‘de man’ die Duitsland zou verlossen van de Joden en ook een gedegen antwoord op een ander oprukkend gevaar; de communisten.
Wie denkt dat ik hier afdwaal, heeft het mis. Want ook Italië heeft intern een grimmige strijd gehad waar veel doden vielen. Wie denkt dat de schrijver van Don Camillo, alleen maar leuke verhaaltjes schreef heeft het mis, want in de verhalen sijpelt onderhuids de strijd, tussen de humor van Guareschi door. De christendemocraten waren aan de macht en de kerk was een fervente strijder tegen het communisme, in samenwerking met Amerika. En Amerika heeft een vuil spel gespeeld om te voorkomen dat Italië in handen kwam van die vervloekte communisten.In een van de getuigenissen daarvan spreekt de weduwe van de vermoorde Italiaanse president Aldo Moro, een christendemocraat. Aldo Moro werd ontvoerd door de Rode Brigades op 16 maart 1978 in Rome op klaarlichte dag. Ontvoerd door de roden, maar het zaakje stonk aan alle kanten. In de brieven die hij naliet voorzag Moro dat hij gedood zou worden, al vroeg hij zich af of zijn dood het gewenste resultaat voor Italië zou hebben.
Zie http://geschiedenis.vpro.nl/artikelen/11008125/
Omdat Moro toenadering zocht tot de communisten en eventueel samen met hen wilde regeren, werd hij volgens zijn weduwe bedreigd door Henri Kissinger tijdens een bezoek aan de Verenigde Staten. Kissinger, de toenmalige adviseur van Tricki Dicky, Nixon, zocht Moro en zijn vrouw op in zijn hotel met het volgende dreigement: “Je stopt met deze politiek of je zult er flink voor boeten”. Niet alleen vanwege Moro’s toenadering tot de communisten, maar ook omdat hij tegen de club van Rome was, voor geboortebeperking en tegen de industrialisering van Italië.
Vervolgens kwam er ook nog een vrij sinistere club om de hoek kijken, Gladio, een netwerk gesponsord door de CIA en de NAVO, om er voor te zorgen dat Europa nooit en te nimmer in handen zou vallen van de communisten. De naam die hier valt is veelvuldig die van Giulio Andreotti die hier een cruciale rol in speelde en naderhand werd de journalist Carmine Pecorelli, die brieven van Moro en de samenspanning van Gladio onthulde, op 20 maart 1979 vermoord. Giulio Andreotti heeft in samenwerking met de maffia er voor gezorgd dat Pecorelli werd vermoord. Hij kreeg samen met maffiabaas Gaetano Badalementi een straf van 24 jaar, wat later in hoger beroep werd verworpen.
Al met al kun je stellen dat er in Europa krachten zijn geweest die uit angst voor het rode gevaar een spoor van moorden hebben achtergelaten en daarvoor geen middel schuwden. Het Englandspiel, Gladio en op lokaal nivo het uitsluiten van arbeiders die er van verdacht werden socialisten te zijn, of die echte socialisten waren. Dit in samenwerking met de regering, de kerk en in het geval van Moro, de maffia die werd gebruikt om alle sporen te wissen.
Il Divo gaat over de geesten van het verleden die Giulio Andreotti volgen. Andreotti is op zijn minst iemand die erg intelligent is, ook iemand die compleet contactgestoord is en eigenlijk niets moet hebben van de mensheid.
Voor de schreeuwers van rechts die nog steeds vinden dat het allemaal aan de roden is, is deze geschiedenis verplicht leesvoer, omdat de waarheid altijd complexer is dan de neo-cons die veelvuldig aan geschiedvervalsing doen, om hun vuile was binnen te houden, doen geloven.
Mijn opa, later mijn vader, had een industriële lakspuiterij en ze waren allebei lid van de CPN.
Zij kregen geen overheidsopdrachten, vanwege dat lidmaatschap.
Als je in de jaren 60-70 communist was, stond je op een zwarte lijst.
Ach veel hebben ze niet gemist, bij mij staat de overheid op de zwarte lijst. Het zijn de slechtste betalers.
Inge Schreef:
Dit is het bekendste erge mankement van onze westerse democratie die wij als exportproduct naar bijvoorbeeld M-O brengen. Dat we met twee maten meten.
Onze democratie steunt Rechts en werkt Links tegen. Voorbeeld: de isolatie waarin SP terechtkwam toen ze meer stemmen bij de verkiezingen kregen. Geen sprake van deelname van de SP aan een Nederlandse regering was de ongesproken kreet toen.
Daartegen mocht meteen Wilders lekker aansluiten bij zijn geestverwanten Rutte en Verhagen.
We doen van alles om de bevolking in het Midden-Oosten te overtuigen dat we eerlijk democratie naar hun brengen – wat betekent dat ze zelf zouden moeten kiezen wie ze als regering willen hebben en vervolgens we schreeuwen moord en slag als ze democratisch bijvoorbeeld Hamas kiezen.
Daartegen we juichen onze eigen haatzaaier toe.
Het lijkt alsof onze democratie in het westen een beetje gek aan het worden is. Niet allen door Wilders, hoor! 😉
Meharis schreef:
“Al met al kun je stellen dat er in Europa krachten zijn geweest die uit angst voor het rode gevaar een spoor van moorden hebben achtergelaten en daarvoor geen middel schuwden. Het Englandspiel, Gladio en op lokaal nivo het uitsluiten van arbeiders die er van verdacht werden socialisten te zijn, of die echte socialisten waren. Dit in samenwerking met de regering, de kerk en in het geval van Moro, de maffia die werd gebruikt om alle sporen te wissen.”
Ik kan ervan meepraten.
Clubs als Gladio zijn er weliswaar nooit in geslaagd om echte veranderingen tegen te houden. Maar ze hebben op kleinere schaal veel leed veroorzaakt met willekeurige terreur (Bologna, CCC) en bij individuele personen.
Nu zie je het weer. Even aannemend, dat Obama echt voor democratisering is, zul je zien, dat hij accoord zal gaan met een compromis tussen Mubarak en de conservatieve Egyptische variant van de Moslimbroederschap.
Nationale- en morele opvattingen en -belangen zijn vaak onverenigbaar.
Ik weet echt ook niet, hoe dat op te lossen.
Misschien weet Confucius raad?