Wat is er toch mis met me? Ben ik een zielige linkse wap geworden?
Ik zag een handbalwedstrijd tussen Angola dames en Nederland. Nederland won. Ja, zei de Nederlandse commentator, het is een arm land met veel corruptie. Hij bedoelde Angola. En zij zijn kampioenen van Afrika en kunnen heel hard spelen…
Ik zag toevallig bij een ‘vlagceremonie’ de Ethiopische ploeg, meen ik – vijf mensen. Daar wonen – en niemand raadt dat, ik ook niet – 73 miljoen mensen. Vier keer zoveel…
De Nederlandse ploeg bestaat uit ruim 270 mensen – en zeker, onder hen misschien wel 20% niet-wit. Ik moest naar dat getal wel goed zoeken. Het budget van de Nederlandse ploeg is… – waar staat dat nou, Google…NOC-NSF…nee…Teamnl…..nee. Aha! Ruim 131 miljoen euro. Effe belluh… o jee: Japan aan de lijn, godsamme… Nog wat modderen dan maar… Jaja… beet!
Per sporter is dat dan:
TATAA!! IK HEB ‘T…!!
490.000 Euro!
Jawel, en let op: PER PERSOON. Niet dat ze dat allemaal toegestopt krijgen, er blijft ook wat aan de NOC-NSF-stok hangen.
Het is uiteraard een bende geworden sinds de oorlog, het afschaffen van amateurstatus en geld. Ik hoef niemand hier iets uit te leggen: de spelen zijn door en door gecorrumpeerd. Geld wint.
Nog één klein puntje – dan houd ik op met kankeren: de afgelopen nachten heb ik uit arren moede soms wat tijd uitgezeten bij de spelen. En er drong steeds weer tot me door: ego, ego, ego…isme! Straffeloos, onverdund, keihard, nationalistisch, bewonderd. Eigenlijk idioot, demoraliserend, gestoord, narcistisch gekkenwerk bedoel ik.
En toen zat ik opeens mee te leven met een NEDERLANDSE roeiploeg, rechtstreeks van de Blanke Top Der Bosbaan. Ik zat Mee Te Leven... wie is er nou eigenlijk de baas in mijn hoofd en onderbuik? Ik niet meer sinds de vaccinatie, maar ik heb het lekker niet door.
