Goed, u heeft het hier voor het eerst vernomen, maar er is nu een Nederlandstalig medium dat ook aandacht besteedt aan de Californische hongerstakingsactie, de grootste in haar soort uit de geschiedenis.
Een Belgisch medium, uiteraard. België heeft nog buitenland. Omdat ik er zelf voor geschreven heb weet ik dat het onder Creative Commons valt maar dit is niet terug te zien. Voorproefje:
In Californische gevangenissen is een van de grootste hongerstakingen in de geschiedenis van de staat aan de gang. De betrokken gedetineerden organiseren de actie om het gebruik van langdurige en arbitraire afzondering in isolatiecellen aan te klagen. Ondertussen reageerde de directie van een betrokken gevangenis door de temperatuur in haar gebouwen naar beneden te halen.
Op acht juli startten de gevangenen onder impuls van afgezonderde gedetineerden in Pelican Bay State Prison hun hongerstaking. Aan het begin van de actie namen 30.000 gedetineerden deel in een twintigtal verschillende gevangenissen over heel de staat. Volgens het California Department of Corrections and Rehabilitation (CDCR) was dat aantal tegen het weekend van 21 juli echter afgenomen tot 1.457. Familieleden en advocaten van gevangenen noemen die schatting te laag en spreken van minstens tweeduizend deelnemers. Hoeveel gedetineerden er per gevangenis deelnemen, maakte het CDCR niet bekend. Volgens het departement zou die informatie gevangenen die niet deelnemen aan de hongerstaking in gevaar kunnen brengen.
De sociale onrust wereldwijd (Portugal, Spanje, Peru, Parijs, Armenië, Istanbul, India, Brazilië, Florida, Cairo, Columbia, Bulgarije, Bosnia, Zweden, etc etc) is echt erg verontrustend.
@1
Verontrustend voor wie?
(Om de één of andere reden krijg ik mijn reactie niet geplaatst… Nu ja nog een keer proberen dan)
Voor bijna iedereen lijkt me en zeker voor de mensen die het ondergaan.
Kijk alleen maar hoe die zgn geweldige (georkestreerde) arabische lente uitpakt. Hoe hier in Europa het extremisme toeneemt.
Voor de particuliere beveiligingsbedrijven zoals G4S is het natuurlijk wel geweldig.
Vind jij het niet verontrustend dan?
ik vind het geweld door particulieren zoals G4S erg verontrustend. En het toenemende extremisme was al even aan de gang hoor. Vooral eng nu wilders ook openlijk met fascisten en nazi’s in de rest van Europa aan het vrijen is.
@3
De opstanden in de Arabische wereld zijn spontaan en gerechtvaardigd. Dat het regime van het Empire (om die term maar even te lenen) daar “sturing” aan wenst te geven is niet zo verrassend – Libië, Syrië en nu waarschijnlijk ook Egypte getuigen er van.
Het wereldhistorische drama van een bestel dat ineenstort maar dit niet zomaar over zijn kant laat gaan.
Het verontrustende is dat wij allen in dit proces “zitten”.
@5: Arnold:
[..][ Het verontrustende is dat wij allen in dit proces “zitten”][..]
De reactie in dit land is zitten zonder aanhalingstekens, en dat vind ik kwalijker dan in opstand komen, Een revolte is ook hier hard nodig. Helaas ontbreken er de wil en dientengevolge ook de plannen om aan een andere maatschappelijke structuur te werken. Dit zal echt op grotere schaal moeten gaan gebeuren. Waarom dit niet van de grond komt is voor mij een raadsel.
G4S is een middel van de übermachtigen/rijken om nog rijker en machtiger te worden. Ze weten precies wat er gaat gebeuren in de wereld en spelen daar op in, aandelen, bedrijven, etc. Ze hebben ook maar heerlijk druk daar in Noord Afrika en het Midden Oosten.
Alles is georkestreerd en gericht op roof, van ons geld/bezit en het beetje vrijheid dat we hebben of denken te hebben.
Nog één punt ter verduidelijking van die heerlijke arabische lente, de zgn democratie (= collectivisme):
http://www.europeanvoice.com/article/2013/july/what-the-us-wants-in-egypt/77983.aspx
Criminalisation of political activity has no place in a constitutional democracy. It is the classic first step toward dictatorship, as is censorship of Muslim Brotherhood media.
Morsi’s removal looks remarkably like the Algerian military’s overthrow in 1992 (with US support) of an elected Islamist government; the Turkish military’s ‘soft coup’ in 1997, when it forced an elected Islamist government out of power; and the US government’s reversal of its support for ‘Arab democracy’ after Hamas won elections in Gaza in 2006.