Recensie van Tony Judts ‘Wanneer de feiten veranderen. Beschouwingen 1995-2010’.
“Wie wil begrijpen hoe de wereld de Verenigde Staten vandaag de dag ziet, moet zich even een suv voor de geest halen. Zo’n veel te grote en veel te zware terreinwagen is een openlijke minachting van overeenkomsten om luchtvervuiling te beperken. Een suv gebruikt buitensporige hoeveelheden schaarse middelen om de geprivilegieerde bezitters ervan overbodige diensten te leveren. Een suv stelt buitenstaanders aan dodelijke gevaren bloot om de gebruikers ervan de illusie van veiligheid te bieden. In een volle wereld is de suv een anachronisme. Net als het Amerikaanse buitenlandbeleid is de suv omgeven door ronkende missieverklaringen, terwijl hij eigenlijk niks anders is dan een groot uitgevallen bestelauto met te veel pk’s.”
Leuk? En dit dan? “De Verenigde Staten zijn het enige democratische land waar op politieke fotomomenten en in populaire films altijd soldaten en andere mensen in uniform figureren. Amerika is ook de enige plek ter wereld waar burgers gretig dure militaire voertuigen kopen om boodschappen in te doen. In een land dat op de meeste terreinen van menselijke inspanning en geen voortrekkersrol meer vervult, zijn oorlog en het militaire aparaat de laatste symbolen van Amerikaanse dominantie en de Amerikaanse manier van leven.”
Dit zijn twee griezelig goeie fragmenten uit evenveel steengoede artikels van de helaas overleden historicus Tony Judt. Ik zou trouwens zonder probleem m’n hele recensie met zulke fragmenten kunnen vullen. Het merendeel van de artikels in dit boek verscheen oorspronkelijk in The New York Review of Books en zijn nu gebundeld onder de titel Wanneer de feiten veranderen. Het boek is opgedragen aan Judt zijn vader Joe die geboren is in België en is samengesteld en ingeleid door zijn weduwe Jennifer Homans, zelf historica. (Lees verder bij de bron van dit artikel)
Via:: dewereldmorgen.be
