Vooropgesteld, ik ben geen liefhebber van Sheila Siitalsing die blijkbaar door zoveel mensen “goed” gevonden wordt – zij heeft mij geblokt om redenen die mij allang ontschoten zijn, op twit. Maar in dit geval moet ik haar met Volkskrant en al citeren met instemming:
Perioden van onzekerheid en angst voor onzichtbare vijanden zijn gouden tijden voor leiders met dictatoriale neigingen. Surfend op de plotse meegaandheid van hun kudde leven ze hun grootste fantasieën uit. Stellen ze avondklokken en noodverordeningen in. Verbieden ze in een moeite door elke oppositie. Proberen ze verlekkerd de nieuwste surveillancetechnieken uit op hun bevolking. Beperken ze de bewegingsvrijheid van hun critici en tegenstanders nog nét iets meer dan strikt noodzakelijk. Zetten ze geweld in en dreiging. Wat vorige week nog fascisme heette, wordt in een crisis al snel geclassificeerd als lekker doortastend doorpakken.
Bron.
Inderdaad, je kunt Rutte vervloeken, maar hij is geen Orbán, geen Netanjahoe, geen de Pfeffel Johnson – met het opnemen van een ook al te vervloeken maar wel ervaren vakminister die in het vorige kabinet zat namens de PvdA stelt hij zich zowaar in een Nederlandse traditie – die van de zuilen die van boven open zijn, die van de zakenkabinetten.
En wat Sitalsing schrijft: na Netanjahoe is het nu Orbán die een toch al slaafs parlement even geheel opzij wil zetten. Blijkbaar is er een parlementaire meerderheid van tachtig procent nodig om het parlement “even” op te heffen, de stemming hierover komt volgende week.
Orbán zegt per decreet “het virus” te gaan bestrijden, en het verspreiden van nepnieuws wordt als het aan hem ligt zwaar strafbaar.
De EU legt niet bepaald zware sancties op en het is afwachten of het afwijzen van deze Volmachtenwet door de oppositie het laatste woord is.
